Światłem Boga płonąć

Cele: uczeń wie, że kapłan został powołany, aby ludzi prowadzić do Boga; rozumie że jego posługa jest ciągłym wskazywaniem na Chrystusa Najwyższego Kapłana; potrafi wskazać różne rodzaje działalności kapłańskiej.

Metody: Karty dydaktyczne, skojarzenia, kolaż, zdań niedokończonych, praca z tekstem.

Pomoce: Karty dydaktyczne – sakramenty (karty wykonane samodzielnie z obrazkami, które można skojarzyć z różnymi sakramentami), kleje, pisaki, obrazki wycięte z różnych gazet, arkusze papieru, kartki samoprzylepne.

Wprowadzenie: Dzisiaj mamy się zastanowić nad kapłaństwem i sakramentem kapłaństwa. Z całą pewnością nie uda nam się powiedzieć wszystkiego o tym sakramencie, chociażby, dlatego że w każdym indywidualnym przypadku jest on przede wszystkim historią i tajemnicą relacji między Bogiem a konkretnym kapłanem. My możemy jedynie próbować się przypatrzeć temu, co „widoczne dla oczu”. Dlatego na początek proponuję, aby każdy wybrał sobie jedną kartę, która jemu osobiście kojarzy się z kapłaństwem, czy działalnością kapłanów (uczniowie wybierają jedną z kart rozłożonych na ławce). Każdy swoje skojarzenie już znalazł, dlatego teraz proponuję, żebyśmy się w grupach 4 osobowych podzielili tymi swoimi skojarzeniami.

Prezentacja: Proszę teraz aby każda grupa na podstawie swoich kart wymyśliła dwa zakończenia dla zdania zaczynającego się od słowa : kapłan…. (uczniowie zapisują na tablicy).

Podsumowanie: Jak popatrzeć na treść, która tu została zapisana, to  odzwierciedla ona ten obraz kapłana który stworzyła nasze doświadczenie. Bywa on jednak bardzo różny w różnych środowiskach.

Wprowadzenie: Wystarczy zajrzeć na fora internetowe, przeczytać czasopisma nie tylko katolickie, aby się przekonać, jaki obraz kapłana przekazują. Nie będziemy tu jednak zajmować się tymi sprawami. Chciałabym abyśmy przypatrzyli się zadaniom jakie Jezus pozostawił apostołom i ich następcom (rozdanie tekstów biblijnych)

a/ A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! (Mt10,2-8)

b/ A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. (Mt 28,17-20)

c/ Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien. I mówił do nich: Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich. (Mk 6,7-11)

d/ I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
(Mk 16,15-16)