Duszpasterz V wieku - św. Piotr Chryzolog

„Człowieku, dlaczego sobie samemu uwłaczasz, skoro Bóg tak wysoko cię ceni? Dlaczego, wywyższony przez Boga, tak bardzo siebie poniżasz? Dlaczego roztrząsasz, jak pojawiłeś się na świecie, a nie zastanawiasz się, po co się pojawiłeś?” – pytał złotousty święty w kazaniu dotyczącym tajemnicy Wcielenia, by po chwili, niczym mistyk dodać:

„Czyż nie widzisz, że cała ta budowla świata dla ciebie została stworzona? Dla ciebie zesłane światło rozprasza wszędzie ciemności, dla ciebie nocy wyznaczono granice, dla ciebie odmierzono dzień; dla ciebie niebo zostało rozjaśnione różnobarwnym blaskiem słońca, księżyca i gwiazd; dla ciebie ziemia została wymalowana kwiatami, drzewami i owocami; dla ciebie stworzone zostało bogactwo przedziwnych zwierząt w powietrzu, na ziemi i w wodzie, aby smutna samotność nie mąciła radości z powodu nowego świata...”. Piotr, urodzony najpewniej w 380 roku w północnych Włoszech w miejscowości Forum Cornelii nieopodal Imoli, zyskał sobie przydomek Chryzolog, co oznacza „złotousty”. Do stanu duchownego przygotowywał go Korneliusz – biskup Imoli - który z czasem mianował Piotra swoim wikariuszem.

Około 430 roku wyznaczono go na biskupa Ravenny, która została podniesiona za jego czasów do rangi metropolii. Warto zaznaczyć, iż miasto pełniło w owych czasach funkcję stolicy zachodniego cesarstwa, zaś późniejszy święty pełnił także funkcję doradcy Galii Placydii (cesarzowej), a także jej synów. Na jego kazaniach stawiał się niema cały cesarski dwór. Przyjaźnił się z papieżem Leonem Wielkim, wspólnie z którym zwalczał rozmaite herezje, a że był niebywałym erudytą i posiadał ogromną siłę przekonywania, przychodziło mu to z wielką łatwością.

Zmarł 4 grudnia 450 roku w Forum Cornelii. Pochowano w katedrze w Imoli – jego grób jest po dziś dzień miejscem pielgrzymkowym. Około roku 715 biskup Feliks zebrał blisko 376 kazań. Jeden z najsłynniejszych jego tekstów, to ten, w którym Piotr roztrząsa problem zabawy i swawolnych tańców.

Doktorem Kościoła ogłosił go papież Benedykt XII w 1729 roku. Wzywa się go w przypadkach wścieklizny i wysokiej gorączki. Uchodzi także za patrona miasta i diecezji Imoli.