Św. Edward Wyznawca

Rodzina królewska musiała uchodzić do Normandii, gdzie zmarł ojciec Edwarda. Anglia przez kilkadziesiąt lat była pod srogim panowaniem duńskim. Dopiero po śmierci króla duńskiego Kanuta, Edward mógł wstąpić na tron angielski ku wielkiemu zadowoleniu całej ludności. Został koronowany w czasie Wielkanocy w 1042.

Jako król cieszył się miłością i szacunkiem swoich poddanych. Otaczał opieką ubogich, chorych i ułomnych. Tryb życia bardziej mniszy niż królewski dał mu przydomek „Wyznawca”. Za jego panowania wielką rolę w Anglii odgrywało początkowo kilku wielmożów (Anglosasów i Skandynawów), zarządzających dużymi dzielnicami państwa. Edward usiłował ograniczyć wpływy najpotężniejszego z nich, Godwina earla Wessexu.

Wprowadzał Normanów na stanowiska państwowe i kościelne, po śmierci Godwina (1053) jednak czołowe znaczenie uzyskali jego synowie, zwłaszcza Harold. Bezdzietny, Edward próbował wyznaczyć swego następcę, lecz szczegóły jego działań są niejasne: zapewne 1051 lub 1052 obiecał sukcesję Wilhelmowi księciu Normandii (Wilhelm I Zdobywca), a przed śmiercią wskazał na swego następcę Harolda (późniejszy król Harold II).

W dziedzinie polityki kościelnej Edward dążył do zacieśnienia stosunków z Rzymem. Wspierał kościoły i klasztory. Największą z jego darowizn było uposażenie i niejako wtórna fundacja opactwa Westminster w Londynie, gdzie koronowano później jego następców i gdzie on sam został pochowany. Wkrótce po śmierci, nad grobem Edwarda w katedrze westminsterskiej poczęły się dziać liczne cuda. Jego kult rozszerzał się na całą Anglię i poza jej terytorium. Został kanonizowany w 1161. Jest patronem brytyjskiej rodziny królewskiej oraz małżeństw w separacji. Święto: 13 X — w rocznicę pierwszego przeniesienia jego relikwii.

W sztuce
W ikonografii święty Edward jest przedstawiany jako wysoki mężczyzna z brodą, w królewskim płaszczu. Czasami niesie chorego. Podanie bowiem głosi, że sam brał niejednego z nich na plecy i zanosił do swojego zamku. Czasem ukazywany jako rycerz w pełnej zbroi. Jego atrybutami są: anioł, berło królewskie, kubek, miecz, pierścień, postać trędowatego.

Edward, staroang. aed ‘majątek, bogactwo, szczęście’, waerd ‘stróż, opiekun, pan’; ‘stróż, opiekun majątku’ ur. ok. 1003, Islip, zm. 5 I 1066, Westminster, król Anglii od 1042.

***
Tekst pochodzi z książki "Nasi święci patroni", która ukazała się nakładem PWN.