Od dziecka była oddana modlitwie, jako młoda dziewczyna pościła o chlebie i wodzie

Ludwika urodziła się w święto Świętych Młodzianków, 28 grudnia 1462 r. w Genewie, w Szwajcarii, w rodzinie książęcej, jako piąte z dziewięciorga dzieci bł. Amadeusza IX Sabaudzkiego i Jolanty Francuskiej, córki Karola VII, króla Francji. 

W młodości była głęboko oddana modlitwie, lubiła przebywać w samotności. Jako młoda dziewczyna pościła o chlebie i wodzie, a pod kosztownymi szatami nosiła włosienicę. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 



Ludwika zmarła 24 lipca 1503 r., mając 41 lat. Początkowo jej ciało pochowano obok męża w Nozeroy (czyt. nozeroj). Niestety w czasie reformacji zostało sprofanowane przez protestantów. Obecnie spoczywa w kaplicy pałacowej dynastii Sabaudów w Turynie, we Włoszech. 

Ludwikę beatyfikował papież Grzegorz XVI w 1839 r.

«« | « | 1 | » | »»
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
28 29 30 1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31 1
2 3 4 5 6 7 8