To nie jest książka, którą "się czyta", ale "ogień trawiący" przepalający dotychczasowe poglądy, pewniki w drążące pytania...
W życiu każdego człowieka przychodzą chwile, gdy zaczyna stawiać sobie pytania fundamentalne, o sens, celowość życia, o jego istotę. Wreszcie pojawiają się pytania o istnienie Istoty Wyższej, Kogoś, kto kieruje życiem tak w wymiarze transcendentnym jak immanentnym, pytanie o Boga. Decyzja wiary, lub niewiary, kształtuje późniejsze decyzje, wybory. Jednak mimo raz podjętej drogi pytania o wiarę wracają przez całe życie.
"Bóg zagubiony" jest właśnie takim pytaniem. Autorzy, dzieląc się osobistymi refleksjami przyglądają się różnym postaciom ateizmu, ale również badają liczne przejawy wiary i stawiają pytanie, czy my, zarówno chrześcijanie jak i ateiści, rzeczywiście wiemy co znaczy wierzyć? Czy ateista mówiąc "nie wierzę", rzeczywiście odrzuca istnienie Boga, czy jedynie nie zgadza się na takie czy inne przejawy religijności. A człowiek wierzący, gdy mówi "wierzę", co tak naprawdę ma na myśli i czy nie jest przypadkiem tak, że jedynie głęboko wierzy w to, że wierzy?
Idąc za współczesnymi socjologami religii zastanawiają się, czy linia podziału w dziedzinie religii, nie tyle przebiega pomiędzy wierzącymi i niewierzącymi, a między poszukującymi a zadomowionymi w swoich przekonaniach? Czy wierzący, który jest pewien swojej wiary, nie jest bardziej niewierzący, niż ateista nieustannie poszukujący Innego?
Autorzy stawiają też pytanie o miejsce religii w wierze, "czy istnieje w ogóle jakiś rodzaj realnej religii, który byłby całkowicie wolny od znamion bałwochwalstwa i przesądu?", podczas gdy są to jedne z najpoważniej potępionych grzechów w Biblii? A sama Biblia, czy czytamy ją dosłownie, zapominając niejednokrotnie, że pisana była językiem obrazów i metafor, czy "na poważnie"? A wreszcie czy "noc ciemna" nie nosi w sobie znamion ateizmu, a może ateizm "nocy ciemnej", gdy Bóg nie daje się łatwo odkryć i niejako "gubi się" sprzed oczu?
To nie jest książka, którą "się czyta", ale "ogień trawiący" przepalający dotychczasowe poglądy, pewniki w drążące pytania, z którymi czytelnik musi się zmagać przez powolną, dogłębną, ale też i fascynującą lekturę.
Anselm Grün, Tomáš Halík: Bóg zagubiony. Wiara w objęciach niewiary. Wydawnictwo WAM
Książkę można wygrać w naszym konkursie. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie:
Kto jest autorem przytaczanych chętnie przez ateistów słów "Bóg umarł"?
Odpowiedź: Fryderyk Wilhelm Nietzsche.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.