Ziemia Święta: pielgrzymka do Emaus

Tamtejsze sanktuarium upamiętnia ukazanie się Zmartwychwstałego dwóm uczniom. Tam też pielgrzymowała dziś franciszkańska Kustodia Ziemi Świętej.

Dzisiejsza liturgia w Emaus zgromadziła wielu wiernych zarówno z okolicznych parafii, jak i pielgrzymów z różnych stron świata. Najliczniejsze były grupy z franciszkańskich parafii w Jerozolimie i Bet Haninie. Obecni byli także pielgrzymi z Włoch, Hiszpanii i Polski. Uroczystej Mszy koncelebrowanej przewodniczył kustosz Ziemi Świętej. W homilii proboszcz parafii zwrócił uwagę, że zmartwychwstały Chrystus zaprasza wszystkich wiernych do eucharystycznego stołu. Posileni Eucharystią możemy odważnie głosić Ewangelię o zmartwychwstaniu Jezusa. Głoszenie radosnej nowiny należy jednak rozpocząć od najbliższych, miejsca pracy i wspólnoty, wśród której żyjemy. Obecność pielgrzymów z różnych krajów świata była okazją do podziękowania wszystkim pątnikom przybyłym na święta wielkanocne do Ziemi Świętej za ich uczestnictwo w Triduum Paschalnym, świadectwo wiary i wszelką pomoc udzieloną na rzecz lokalnego Kościoła.

Na zakończenie Eucharystii ojciec kustosz pobłogosławił małe chleby, które następnie zostały rozdane wszystkim uczestnikom liturgii. Uroczystości w Emaus zakończyły się popołudniową adoracją Najświętszego Sakramentu i radosnym śpiewem antyfony: „Wesel się Królowo Nieba, alleluja”.

Ewangeliczne Emaus, o którym wspomina św. Łukasz, było oddalone od Jerozolimy około sześćdziesiąt stadiów (24,13-35). Pomimo tych dość precyzyjnych wskazówek trudno dziś wskazać, gdzie się znajdowało. Na przestrzeni wieków co najmniej trzy różne miejsca pretendowały o to miano. Są nimi Emaus-Nikopolis, Abu Gosh i Emaus al-Qubeibeh.

W roku 1861 Kustodia Ziemi Świętej otrzymała w al-Qubeibeh teren z ruinami średniowiecznego kościoła. Przeprowadzone wykopaliska archeologiczne pozwoliły odsłonić ruiny bazyliki krzyżowców z „domem Kleofasa” wkomponowanym w północno-zachodni narożnik. Obecny kościół, naśladujący styl romański, jest dziełem br. Wendelina Hinterkeusera. Odnowione sanktuarium poświęcił arcybiskup Mediolanu bł. kard. Andrea Ferrari w 1902 r. Badania archeologiczne przeprowadzone w latach czterdziestych XX wieku potwierdziły, iż miejsce to było zamieszkałe w czasach Chrystusa.

W święta wielkanocne chrześcijanie w ojczyźnie Jezusa pełniej uświadamiają sobie swoją rolę – powiedział Radiu Watykańskiemu o. Pierbattista Pizzaballa. Kustosz Ziemi Świętej podkreślił, że w tych trudnych czasach wyznawcy Chrystusa mają być tam dla wszystkich znakiem nadziei. Jego zmartwychwstanie zachęca nas do wytrwania – mówi o. Pizzaballa.

„Wiemy, jak poważne są problemy chrześcijan w Ziemi Świętej i na całym Bliskim Wschodzie. Nasza obecność w tym regionie jest coraz bardziej zagrożona. W Syrii i Iraku chrześcijanie doświadczają brutalnych prześladowań. Tu w Ziemi Świętej ich liczba stale maleje. Ale my, którzy tu pozostaliśmy, chcemy dawać świadectwo, że my, pomimo wszelkich obaw i tak wielu znaków śmierci, choć jesteśmy słabi, podzieleni i mamy swoje ograniczenia, nadal chcemy dawać świadectwo życia i nadziei. To świadectwo wyraża się w małych rzeczach, w samej naszej obecności. Nie jest to czas na wielkie, spektakularne wydarzenia. Jesteśmy małym ziarnem, które rośnie, nie robiąc wokół siebie hałasu. Chrześcijan jest tu naprawdę mało, nie więcej niż 1 % społeczeństwa. Jesteśmy jednak bardzo aktywni w różnych dziedzinach, choćby takich jak edukacja. Zmartwychwstanie Chrystusa skłania nas do kontynuowania naszego dzieła, do budowania relacji między różnych społecznościami pomimo wszelkich trudności” – powiedział Radiu Watykańskiemu Kustosz Ziemi Świętej.