Pesach

Jak przeżywano uroczystości paschalne w czasach Jezusa, kiedy rytuał Paschy związany był z kultem Świątyni? Co mówi o baranku ofiarnym Talmud?

Fragment książki "Jezus Żyd praktykujący", który publikujemy za zgodą Wydawnictwa M


„Pascha", po hebrajsku Pesach, znaczy „przejście", przejście od niewoli do wolności, przejście Boga obok mieszkań Hebrajczyków naznaczonych znakiem krwi, przejście przez Morze Czerwone... Zawsze jest to przejście od śmierci do życia, i takie jego znaczenie jest podstawowe dla zrozumienia Paschy żydowskiej i chrześcijańskiej. To przejście ku życiu i odkupieniu nie może się dokonać inaczej, jak tylko poprzez niewinną krew, której wylanie jest rękojmią zbawienia.

Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: „Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku. Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny (...) Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny (...) Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu.

I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać.

I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, spożyją je z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami (...) Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana (...)

Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej (...) Krew będzie wam służyła do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską.

Dzień ten dla was będzie dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie poko­lenia - na zawsze w tym dniu świętować będziecie. Przez sie­dem dni spożywać będziecie chleb niekwaszony. Już w pierw­szym dniu usuniecie wszelki kwas z domów waszych (...) W pierw­szym dniu będziecie mieli zwołanie święte, tak samo w dniu siód­mym (...)

Przestrzegać będziecie Święta Przaśników, gdyż w tym dniu wyprowadziłem wasze zastępy z ziemi egipskiej"
(Wj 12,1-17).

Wydarzeniem, które dało początek Świętu Paschy, jest uwolnie­nie z niewoli egipskiej; jego punktem centralnym było ofiarowanie baranka paschalnego.

Jak przeżywano uroczystości paschalne w czasach Jezusa, kiedy rytuał Paschy związany był z kultem Świątyni? Co mówi o baranku ofiarnym Talmud?

Z Miszny (Pes V,5) dowiadujemy się, że ofiarowanie baranka paschalnego odbywało się w trzech kolejnych grupach. Czytamy w Księdze Wyjścia (12,6): zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. Zgromadzenie, zwołanie, Izrael są to trzy terminy synonimiczne, oznaczające zgromadzenie wiernych. Pierwsza grupa wchodziła na dziedziniec, a kiedy był on już zapełniony, bramy jego zamykano i rozpoczynało się ofiarowanie baranka.

W czasie ofiary lewici śpiewali Hallel, powtarzając śpiew dwu- lub trzykrotnie, jeżeli zachodziła potrzeba. Każdą recytację Hallelu zapowiadali dmąc w szofar, trąbę sporządzoną z rogu.
 

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6