Chcesz wiedzieć, czy kochasz Boga? Jezus mówi, co jest niezbitym dowodem miłości do Niego

Kraków, ostatnia dekada października 1936 r. Siostra Faustyna odprawia ośmiodniowe rekolekcje. Na ich początku Jezus obiecuje: „W tych rekolekcjach utrzymywał cię będę ustawicznie przy Sercu Swoim, abyś poznała lepiej miłosierdzie Moje, jakie mam ku ludziom, a szczególnie ku biednym grzesznikom”. Pod koniec rekolekcji Zbawiciel wzywa Faustynę do wielkiej ufności w Jego miłosierdzie. „Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku Mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić. Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy – czyn, drugi – słowo, trzeci – modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku Mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu Mojemu” – słyszy zakonnica. Jezus podkreśla znaczenie ludzkiej odpowiedzi na Jego miłosierdzie. „Tak, pierwsza niedziela po Wielkanocy jest świętem Miłosierdzia, ale musi być i czyn; i żądam czci dla Mojego miłosierdzia przez obchodzenie uroczyście tego święta i przez cześć tego obrazu, który jest namalowany” – mówi Pan Jezus. Zapewnia, że przez ten wizerunek udzieli wielu łask, ale podkreśla, że ma on przypominać żądania Jego miłosierdzia, „bo nawet wiara najsilniejsza nic nie pomoże bez uczynków” (Dz 742).