Nie z tej ziemi

Kiedy zbrojni ze zdrajcą Judaszem przyszli po Jezusa do Ogrójca, usłyszeli spokojne: „Ja jestem”. Wtedy „cofnęli się i upadli na ziemię”. Ten tajemniczy szczegół, o którym wspomina tylko ewangelista Jan, jest jakby jeszcze jednym, ostatnim przed śmiercią przypomnieniem, że to On naprawdę ma władzę. Wynika z tego jasno, że jeśli ktokolwiek podnosi na Niego rękę, to tylko dlatego, że On na to pozwala. Gdyby nie zezwolił, żadna siła nie zdołałaby Go nawet drasnąć. Z tego też powodu Jezus powstrzymuje Piotra przed dalszym rozlewem krwi, nakazując Mu schować miecz do pochwy.