W przyjaźni z Jezusem

Z ks. Marianem Klucznym, duszpasterzem chorych w ZOL-u w Opolu-Szczepanowicach i opiekunem duchowym Ruchu Wiara i Światło zrzeszającego osoby z niepełnosprawnością umysłową, rozmawia Anna Kwaśnicka.

Anna Kwaśnicka: Czy rodzice mogą prosić o przygotowanie do Pierwszej Komunii św. niepełnosprawnego umysłowo dziecka?

Ks. Marian Kluczny: Tak. Chociaż 40 lat temu nie było takiej praktyki, wiele zmieniła pielgrzymka Ruchu Wiara i Światło do Lourdes w 1971 r. Wówczas Jean Vanier pokazał światu, że osoby z upośledzeniem mają swoje miejsce w Kościele. Natomiast samo udzielanie sakramentów ułatwił kodeks prawa kanonicznego z 1983 r.

Jak wygląda przygotowanie dzieci upośledzonych umysłowo do przyjęcia Komunii św.?

Na kryteria przygotowań do sakramentów osób z niepełnosprawnością intelektualną trzeba spojrzeć przez inny pryzmat niż osób pełnosprawnych. Ich możliwości percepcji pewnych treści są ograniczone, jak mocno zależy od stopnia upośledzenia. Dlatego najważniejsze jest, by każda z tych osób, obciążona trudem innego życia, nie czuła się gorsza dlatego, że nie potrafi się czegoś nauczyć. Zatem w przygotowaniu do Komunii św. kładzie się nacisk na przyswojenie prawdy, że w rzeczywistości Kościoła, w przyjaźni z Panem Jezusem dziecko czy osoba dorosła jest kochana dla niej samej, taką jaką jest. KPK stanowi, że dziecko musi mieć w jakimś stopniu rozeznanie różnicy między zwykłym chlebem a Chlebem Eucharystycznym. W przypadku każdego dziecka z upośledzeniem będzie inaczej, bo każde z nich inaczej odczytuje, rozumie czy komunikuje się. Niemniej tę różnicę dzieci z upośledzeniem potrafią uchwycić. Nie wytłumaczą jej, ale odbierają ją na poziomie serca. Ważne jest również przygotowanie do modlitwy. Często płynie ona z serca, ale jeśli jest możliwość, dobrze nauczyć się podstawowych modlitw: „Aniele Boży” „Ojcze nasz” „Zdrowaś Maryjo”. Ich znajomość pozwala czuć się częścią Kościoła, gdy są one wspólnie odmawiane.

Czy osoby z upośledzeniem w stopniu głębokim również potrafią uchwycić różnicę między chlebem a Ciałem Pana Jezusa?

Przygotowanie formalne do I Komunii św. u osób ze znacznym czy głębokim upośledzeniem jest niemożliwe. Z tymi osobami komunikacja jest bardzo mocno utrudniona. Wtedy odwołujemy się do tego, że do udzielenia sakramentu nie tylko musi być wiara tego konkretnego człowieka, ale wiara jego rodziców, Kościoła, wspólnoty, w której on jest. Ta wiara wpływa na to, że osoba z upośledzeniem może przyjąć Pana Jezusa w Eucharystii, a On będzie w jej życiu oddziaływał.

I Komunię św. poprzedza spowiedź. Czy w przypadku osób upośledzonych umysłowo możemy mówić o świadomości grzechu?

W KPK osoby upośledzone są zrównane z dziećmi, czyli z osobami przed ukończeniem 7. roku życia, które uważane są za „nieposiadające używania rozumu”. Niemniej nie można powiedzieć, że osoby z upośledzeniem czy dzieci nie grzeszą. Na tyle, na ile jednak używają rozumu, są w stanie popełnić grzech. W przygotowaniu do spowiedzi rozeznaje się w każdym przypadku indywidualnie, na ile jest świadomość grzechu i na ile jest możliwe zrobienie rachunku sumienia. Chodzi o pokazanie, gdzie zaniedbano uczynienie czegoś dobrego, zarówno w relacjach z najbliższymi, jak i w odniesieniu do Pana Boga.

Jak przebiega spowiedź?

Bardzo różnie. Większość z nich nie jest w stanie nauczyć się formułki, co nie znaczy, że spowiedź nie może się odbyć. Ksiądz może przeprowadzić rozmowę, pytając o to, co było złe w konkretnej materii, może pokazać rysunki, a dziecko wskaże te, które go dotyczą, może przynieść kartkę z grzechami napisanymi przez mamę, która z dzieckiem zrobiła rachunek sumienia. Jeśli jest trudność z komunikacją, spowiedź również może się odbyć, gdyż jest ona potrzebna człowiekowi nie tylko po to, by uzyskać odpuszczenie z grzechów ciężkich, ale również by we wszystkich trudach życia otrzymać łaskę.

Sakrament bierzmowania jest nazywany sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Jak do niego przygotować osoby z niepełnosprawnością intelektualną?

Jeśli patrzymy na sakrament bierzmowania jak na sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, rzeczywiście trudno na tym poziomie wyjaśnić jego udzielanie osobom upośledzonym. Natomiast w KKK jest podane, że bierzmowanie potwierdza chrzest i równocześnie umacnia łaskę sakramentalną. Niepełnosprawność oznacza wielkie ograniczenia i brak możliwości wykonywania czynności na poziomie uważanym za normalny dla człowieka. To musi się wiązać z cierpieniem na płaszczyźnie psychicznej lub fizycznej, zatem osoby te potrzebują szczególnego wsparcia. Łaska sakramentu bierzmowania umacnia to, co słabe w naszych przyjaciołach, by w świecie, który często jest im nieprzyjazny, potrafili być wyznawcami Chrystusa. Samo przygotowanie będzie zależało od stopnia świadomości tych ludzi. Na ile jest to możliwe, przypomina się im podstawowe prawdy wiary i pokazuje, jak można nimi żyć na co dzień.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6