Wróżka nie prorokuje, więc po co do niej chodzić.

Chyba Kościół coś zaniedbał, skoro są ludzie często praktykujący, którzy myślą, że można pogodzić wiarę w Boga z chodzeniem do wróżek (lub np. znachorów, homeopatów, bioenergotrapeutów itp.)

Ale wróże i wróżki wróżący na wizji w nocy z soboty na niedzielę mają się chyba całkiem nieźle. Zdarzyło mi się kiedy kiedyś obserwować taki kanał i nie mogłam się nadziwić zarówno wróżącym jak i korzystających. No, może bardziej byłam przerażona niż zdziwiona ...

Ok, więc jak to jest z tym podawaniem ręki przez próg, czy na krzyż (choćby podczas znaku pokoju)?
A jak do tych badań ma sie 13 albo co "gorsza" 13 piątek? Albo czarny kot?

A tak przy okazji jak ma sie wiara w różne "cudowne" modlitwy?

To zjawisko wcale nie dziwi. Demografowie mówią, że czeka nas regres religijności, będzie ona wzrastać (ilość ateistów będzie spadać), ale będzie ona coraz bardziej "emocjonalna" i nastawiona na "cuda". 10-20 lat temu ludzie wierzący czytali horoskopy i chodzili do wróżki, dziś wiedzą, że to grzech, ale pustkę po tych praktykach przeniesiono na "chrześcijańskie bałwochwalstwo". Zamiast amuletu niby wierzący noszą medalik, który ma "moc ochronić" przed złem. Nie wiara, nie modlitwa, nie Bóg, tylko medalik ma moc. Tak samo wszystkie "cudowne" wody, chusteczki z miejsc takich jak Medjugorie, to te przedmioty mają mieć "moc". Dochodzi do tego "magiczne" pojmowanie modlitwy i sakramentów. Wiele razy słyszałem z ust osób wierzących, że trzeba mieć ślub kościelny, a nie cywilny, bo tylko ślub kościelny będzie trwały. Nie uwzględnia się osobistego wysiłku małżonków, zwyczajnie rytuał odprawiony w kościele ma mieć magiczną moc trwałości małżeństwa. Podobnie modlitwa. "Odmów taką modlitwę, to będziesz, mieć szczęście", wezwania do świętych niczym nie różnią się od zaklęć, święty Antoni ma na zawołanie znaleźć klucze, a Krzysztof sprawi, że auto się nie popsuje. No i wiara w niemalże boską moc demonów, które wszędzie czają się na ludzi, a to demon mieszka w pamiątce z Afryki, w sali gdzie uprawia się jogę, oraz na koncercie rockowym. Dochodzi do absurdu, że ludzie wierzący boją się przedmiotu, bo tam może być zaklęty demon, niczym w bajce o Alladynie.

idziesz DO WRÓŻKI a potem musisz iść do egzorcysty bo się jakiś demon do ciebie przyczepi.

"Co więcej, osoby uczestniczące w praktykach religijnych kilka razy w tygodniu nawet nieco częściej niż pozostałe przyznają, że chociaż raz skorzystały z usług wróżki lub wróża (23 proc. wskazań)" Ciekawa jestem, jak było postawione pytanie, bo może skorzystanie z usług wróżki miało miejsce PRZED nawróceniem? A to całkowicie zmienia postać rzeczy. Wielokrotnie spotkałam takich ludzi. A druga sprawa - nie wierzę w te wyniki. Raczej powiedziałabym, że nie każdy się przyzna otwarcie do swojego podejścia do wróżki, horoskopów, talizmanów itp. Bo jeśli odpowiadający się nimi kompletnie nie przejmują (tak w wynikach), to po co tracą czas na ich szukanie i czytanie? A kto wykupuje znaki runiczne, nosi pierścienie atlantów i inne cudactwa? A jeśli tak mało osób korzysta z wróżek, to co robi te kilkadziesiąt tysięcy działalności gospodarczych zajmujących się wróżbiarstwem, jasnowidzeniem, psychotroniką itp., które są zarejestrowane w CEiDG?

"86 proc. nie posiada talizmanu, tylko 5 proc. przyznaje, że ma przedmiot, ..." to razem dopiero 91% A gdzie pozostałe 9%? Przy tak skonstruowanym pytaniu nie może być tej luki. Dziwne te badania. Ich profesjonalizm budzi moje wątpliwości...