Czy zapytanie o treść oficjalnych dokumentów Kościoła to ironizowanie? Czy ukrywanie przez „media katolickie” działań podejmowanych przez Kościół przeciwko opuszczeniu osób homoseksualnych to nie promocja wykluczenia i podsycanie „homolobby”? Czy brak informacji o „katolickich ośrodkach odwagi” to nie podążanie za „mainstreamem”, który uparcie twierdzi, że jest tylko jeden taki ośrodek, a jego skuteczność podaje w wątpliwość? Czy wszystko to razem nie jest podważaniem wiarygodności episkopatu? Czy można „nie oglądać się na episkopat”, gdy jego przedstawiciele promują intymne związki na zasadzie prawa handlowego? Czy można pozwolić na taką destrukcję ideału ewangelicznej miłości bliźniego?

@c-a: Dziękuję za dobre słowo i zachętę do działania. Proszę o dalszą pomoc w podnoszeniu ducha do zlikwidowania „terapii” polegających na nakłanianiu do „zaakceptowania swej orientacji”, gdyż są one równoznaczne z wystawieniem na wrogie, podżegane m.in. przez media katolickie, otoczenie. Do zlikwidowania terapii polegających na nieakceptowaniu „orientacji” i powodujących rozstrój zdrowia. Do zlikwidowania „terapii” skazujących na samotność. Do zlikwidowania „terapii” oskarżających rodzinę. Do zlikwidowania zaniechania pomocy. . .