No tak ... ale post od pokarmów też ma znaczenie - jak piszą Ojcowie Kościoła:

św. Leon Wielki (+461)

Opanowanie siebie ogromnej jest wagi w każdej potyczce tego wielkiego boju, jaki stacza chrześcijaństwo. Wszak nawet najzłośliwsze demony, nie do usunięcia rozkazami egzorcystów z ciał opętanych, ustępują przed mocą postów i modlitw. Sam Pan to powiedział: "Ten rodzaj [demonów] nie bywa wypędzony, jeno przez post i modlitwę" (Mt 17,20; Mk9,28). Poszczącego tedy modlitwa miła jest Bogu, a straszna szatanowi. Widać też stąd, ile nią można nabyć łask zbawiennych dla siebie, skoro przez nią tyle dobrego wyjednywa się dla innych.

Mowa 87, na post wrześniowy (fragment)

św. Jan Chryzostom (†407)

"Kto łączy z modlitwą post, ma podwójne skrzydła, lżejsze nawet od wiatru. Gdy się modli, nie ziewa, nie przeciąga się, nie drętwieje, co się wielu zdarza, lecz jest bardziej gorący niż ogień… Dlatego taki człowiek jest największym wrogiem i nieprzyjacielem złych duchów. Nie ma nic potężniejszego niż człowiek, który szczerze się modli. Jeśli wdowa potrafiła nakłonić ku sobie niesprawiedliwego sędziego, który ani Boga się nie bał, ani z ludźmi się nie liczył (por. Łk 18, 1-8), to tym bardziej zjedna sobie Boga ten, kto ustawicznie Go prosi, panuje nad żołądkiem i wyrzeka się zbytków."

Homilie na Ewangelie wg św. Mateusza, Hom. LVII

św. Piotr Chryzolog (+ ok. 450):

"Gdy pościmy, głód cierpi diabeł, który nasyca się naszymi grzechami."

św. Nil z Ancyry († ok. 430)

"tak jak istnieje post od pokarmów, tak też istnieje post od gniewu i post od skłonności do rządzenia i post od zawiści, chełpliwości, chciwości, popędliwości, ospałości, gnuśności, ciekawości, nerwowości i tym podobnych rzeczy“

Ach ten przestarzały, tradycjonalistyczny Kościół... Sporządził listę siedmiu grzechów głównych - i nie umieścił tam OBMOWY, która jest przecież matką wszystkich grzechów. Jak to dobrze, że nasz charyzmatyczny Prorok tak gorliwie ujawnia i koryguje tradycjonalistyczne błędy...