Wcześniej papież Grzegorz II, a później właśnie papież Zachariasz skutecznie przeciwstawiali się szaleństwu bizantyjskiego ikonoklazmu czyli programowego niszczenia wizerunków świętych. Cesarz Leon V popadł w to straszliwe szaleństwo uzurpując sobie prawo do wyłącznego interpretowania ksiąg Pisma Świętego (tu: Starego Testamentu). Zwłaszcza papież Grzegorz II wyraźnie się temu przeciwstawił z naciskiem oświadczając, że od spraw dogmatycznych i liturgicznych jest papież i biskupi, a nie cesarz!! To było niezwykle cenne zwycięstwo, potwierdzone nieco później przez m.in. Sobór Nicejski w 787 r., które uratowało dla Europy (dla świata) cenne malarstwo i rzeźbę późniejszych wieków w Kościele katolickim (średniowieczne i nowożytne). Niestety, w czasie Reformacji niszczycielski ikonoklazm realizowali reformatorzy z Lutrem, Karlstadtem, Zwinglim i Kalwinem na czele. Z ich poduszczenia zniszczono ogromne ilości arcydzieł religijnych w kościołach Niemiec, Francji, Niderlandów, Anglii. M. in. wyżej wymienionym papieżom zawdzięczamy istnienie wiele wspaniałych obrazów, rzeźb, płaskorzeźb, których najwięcej zachowało się we włoskich muzeach.