Chwalą nas! To dobrze. Chociaż nie całkiem rozumieją dlaczego i jak do tego doszło. Pozwolenia na budowę były efektem długich i żmudnych negocjacji, być może już nieco łatwiejszych w czasach Gierka, kiedy to nastąpiło pewne "otwarcie na zachód" i starano się unikać otwartych konfliktów z Kościołem i dominującymi liczebnie w kraju wiernymi. Trudna do ogarnięcia przez zachodnich komentatorów jest zupełnie specyficzna rola Kościoła w polskiej mentalności, historii, kulturze i polityce także. My nie potrafilibyśmy się zadowolić jakimś adaptowanym na kościół projektem np. sali gimnastycznej, co pewnie na zachodzie spokojnie by przeszło. Musiały to być projekty oryginalne, choć nie zawsze udane, odróżniające się od standardów "budownictwa socjalistycznego" i w pewnym stopniu z nim też mające rywalizować. O budowaniu "na większą chwałę Boga" nie wspominając. Nieznane też na zachodzie są polskie metody "załatwiania" wszystkiego poza "oficjalnym obiegiem", materiałów, sprzętu, fachowców na fuchę a najczęściej pracujących wraz z parafianami w "czynie społecznym". Poza sektorem państwowym funkcjonowały też u nas małe prywatne firmy budowlane i zakłady rzemieślnicze, podobnie jak nie zdołano zlikwidować indywidualnego rolnictwa. To wszystko mogłoby być dla zachodnich czytelników nawet ciekawsze niż sama architektura, w której pomimo różnego czasami końcowego efektu, widać przynajmniej że bardzo się starano.