jak mówil Karol Rahner nie można uwierzyć za kogoś

Czy chrześcijańskiego chrztu wodnego dokonuje się przez pokropienie, czy przez całkowite zanurzenie?
Marka 1:9, 10: „Jezus (...) został przez Jana ochrzczony [„Jan zanurzył Go”, Pe] w Jordanie. Natychmiast też, wychodząc z wody, ujrzał rozwarte niebiosa”.
Dzieje 8:38: „Obaj zeszli do wody — zarówno Filip, jak i eunuch; i ochrzcił [„zanurzył”, NTint] go”. Czy chrześcijanie w I wieku chrzcili niemowlęta?
Mat. 28:19: „Idźcie więc i czyńcie uczniów (...), chrzcząc ich”.
Dzieje 8:12: „Gdy uwierzyli Filipowi, (...) dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i kobiety”.
Później jednak Orygenes (185-254 n.e.) napisał: „Zgodnie z przepisami Kościoła [chrztu] udziela się (...) również małym dzieciom” (Pisma starochrześcijańskich pisarzy, wyd. przez Akademię Teologii Katolickiej, Warszawa 1984, t. XXXI, z. 2, s. 105). Praktykę tę zatwierdzono na synodzie kartagińskim (ok. 252 n.e.).
Znawca historii kościoła August Neander napisał: „Wiara i chrzest zawsze szły ze sobą w parze i dlatego najprawdopodobniej (...) w tym okresie [w I wieku] nie znano praktyki chrztu niemowląt. (...) Okoliczność, że dopiero w III stuleciu uznano go za tradycję apostolską, przemawia raczej przeciw jego pochodzeniu apostolskiemu” (History of the Planting and Training of the Christian Church by the Apostles, Nowy Jork 1864, s. 162).