@Ja : Przyjacielu zasada "sola scriptura" staje się herezją dopiero, gdy jest traktowana wybiórczo. Zacytuję ci fragment artykułu, który w całości przeczytasz na stronie "ulica Prosta".
"Czym jest, a czym nie jest zasada sola scriptura ?

Zacznijmy więc od definicji - Sola scriptura jest skrótem myślowym, pewną zasadą praktyczną mającą pokazać jaki powinien być ostateczny autorytet w Kościele Jezusa Chrystusa – i że jest nim tylko Pismo Święte, Biblia.

I tutaj pojawia się pewien problem z interpretacją. Często bowiem wszelakie tłumaczenie zasady sola scriptura, przeważnie przez apologetów katolickich, kończy się właśnie w tym miejscu. Wygląda to więc mniej więcej tak: protestanci mówią, że ważne jest tylko to co jest w Biblii i na tym koniec. Czyli przeciętny protestant to ktoś z Biblią w ręku oderwany od rzeczywistości i od historii - no może przynajmniej do czasu reformacji, którego nie interesuje żadna tradycja, historia, pisma Ojców Kościoła itd. – używa on tylko Biblii i wszystko inne nie ma dla niego żadnego znaczenia.

W tym miejscu więc chciałbym uzupełnić definicję tej zasady – sola scriptura owszem mówi, że tylko Biblia jest ostatecznym autorytetem w Kościele, ale czyni tak ponieważ za tym idzie stwierdzenie, że tylko tzw. Tradycja Apostolska jest ostatecznym autorytetem w Kościele. Tradycja Apostolska jest ostatecznym autorytetem w Kościele, ponieważ pochodzi od Apostołów – naocznych świadków działań Jezusa i tych którzy z Nim byli i widzieli go na własne oczy (1 J 1:1) i jest tym samym najwcześniejsza i jedynie wiarygodna.

Jeśli więc istnieje jakaś praktyka kościelna lub doktryna, która nie znajduje swego zamocowania w tym co potwierdzają naoczni świadkowie, czyli Apostołowie, to nie może być to doktryna obowiązująca. Należy swoje patrzenie ukierunkować więc na rzeczy, które ta Tradycja za sobą niesie – najważniejsze i kluczowe, a tym bez wątpienia jest przesłanie zbawienia człowieka przez wiarę w Chrystusa i jak to zbawienie sprawować (o czym szerzej piszę w rozdziale 5).
Apostoł Paweł pisze w Liście do Tesaloniczan:

2 Tes 2:15
Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu.

Właśnie tej Tradycji Apostolskiej powinniśmy się więc trzymać – jak mówi owy fragment – tej, która wyszła od Apostoła i która została przez niego "przekazana" – zauważmy tutaj czas przeszły dokonany; tak więc nie taka tradycja, która pojawi się, lub nastąpi w przyszłości ma znaczenie – tutaj nie ma czasu przyszłego. O tym bezpośrednio i jasno wypowiadają się wręcz nagminnie wszyscy Apostołowie z Pawłem na czele, który to nawet prorokuje kościołowi w Efezie przemawiając do jego biskupów o tym, że spośród nich samych wyjdą "mężowe mówiący rzeczy przewrotne" (Dz 20:30). Jednocześnie Paweł wielokrotnie pokaże w swych listach co jest dla niego najpewniejszym i mającym najpewniejsze źródło pochodzenia fundamentem".