Deklaracja o ludzkiej godności Dignitas infinita
Aborcja w świetle racjonalnych argumentów
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.
- Biskupi UE wyrażają wsparcie dla nowego rozszerzania Unii
- W maju rusza akcja Dzieci Komunijne Dzieciom Misji
- Ks. Strzelczyk: żal doskonały to tryb ratunkowy, jeśli nie mamy dostępu do spowiednika
- Papież: jesteśmy miłością życia Jezusa, dla Chrystusa jestem niezastąpiony
- Abp Baturi: Bóg dociera także do więziennej celi
- „Ucz się wszystkiego! Zobaczysz, że nic nie jest zbyteczne, a wiedza niepełna nie daje szczęścia!”
- Powołani do wierności
- Papieska robocza sobota
- Abp Galbas do księży: Śpiący i półsenni nikogo nie obudzą
- Książka, która zmienia perspektywę
- Kard. Koch: główną przeszkodą w dialogu ekumenicznym są rozbieżności w kwestiach etycznych
- Karmelita z Rwandy: odkryjmy świadków miłości heroicznej, którzy byli światłem w mrokach ludobójstwa
W Piotra. Gdzie indziej, kiedy indziej, od innego guru w habicie lub sutannie usłyszałem, że Bóg wierzy we mnie. Nie wnikam nawet czy jest łatwowierny, czy hojny w zaufanie. Bardziej nurtuje mnie pytanie w kogo wierzyć mam ja?
W siebie? W Piotra? We wszystko co ktoś do mnie powie? Może wystarczy jeśli będę wierzył w Boga?
nie zasmucaj go w jego życiu.
A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość,
nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił." (Syr 3, 12-13). I całkiem podobnie powinniśmy postępować w sytiacji, gdy mamy jakiś "konflikt" przykazań. Np. gdy ojciec zachęca syna do kradzieży, czy z tego powodu może syn odrzucić IV przykazanie, przekląć ojca, wyrzec się go? W ten sposób tylko obaj będą winni... Powinien syn zachować oba przykazania, a ojca starać się upominać, na ile to możliwe.