Słuchając konferencji biskupów na temat wykorzystywania nieletnich miałem przed oczami obraz z Księgi Rodzaju. W Raju, gdy Bóg przyłapał Adama i Ewę na czynieniu zła było podobnie. Zamiast uderzenia się w piersi i powiedzenia "Boże, przebacz", zaczęło się wykręcanie. "To niewiasta, którą mi dałeś", "wąż mnie zwiódł", "problem dotyczy w głównej mierze innych środowisk", "to nie my jesteśmy winni, tylko programy seksualizujące dzieci".

Czytam artykuł wraz z komentarzami i... nie dowierzam własnym oczom. Nie prawdą jest jakoby nie należało patrzeć na inne instytucje i występującą tam kilkakrotnie większą liczbę przypadków pedofilii. Wszak instytucje oświatowe, policja, prokuratura i wojsko też robią wszystko by nie  mieć takich problemów w swoich szeregach. Efekt ich pracy rekrutacyjnej jest jednak słabszy. Dopiero patrząc na problem oczami wiary widać czym faktycznie jest kościół (Ef 1-22,23) i że nie ma tu miejsca na grzech. Poszukiwanie więc oczyszczenia mającego przyjść przez media czy wymiar sprawiedliwości jest, delikatnie mówiąc, błędem. Oczyszczenie, tak jak w każdym organizmie, musi przyjść od wewnątrz - trzeba więc komórki rakowe pozbawić pożywienia, toksyny i ciała obce wydalać. Tyle w temacie. Bicie się w piersi i toczenie piany niczego tutaj nie załatwi.