Co to znaczy z radością wchodzić w Wielki Post. To już mamy nie chodzić na Gorzkie Żale? One nie są wesołe i radosne jak Redaktor wie. Nie mamy być być przy cierpiącym Jezusie? Niech sobie cierpi sam? Wszystko to jakieś takie pomylone i głupie. Nie w każdej chwili i sytuacji można się radować.

Kiedyś (jeszcze w połowie XX wieku) chodziło się na nabożeństwo Drogi Krzyżowej, aby rozważać co JEZUS wycierpiał z powodu naszych grzechów, różnych grzechów. Były rozważane wszystkie Jego rany, oplucia, znieważania, drwiny, upadki, które znosił, aby za nas umrzeć, a potem Zmartwychwstać i nas odkupić. Tu nie ma miejsca na radość. Jest miejsce na smutek, że On cierpiał z powodu mnie. To ja jestem temu winien. Grzeszyłem i grzeszę, więc Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale mi o tym przypominają. Owszem, służy to mojemu nawróceniu, ale muszę sobie najpierw uświadomić, że Jezus cierpiał także za mnie, zatem powinienem Mu wyrazić wdzięczność Jemu samemu, a potem myśleć o sobie. Dziś w Kościele jest odwrotnie: wszystko ma być dla mnie (ja, ja i ja), a Bóg gdzieś może i jest, ale daleko, na marginesie. Zachowujemy się tak, jakby Chrystus miał obowiązek za nas cierpieć, ponieść śmierć, my możemy co najwyżej skorzystać z owoców Jego cierpienia i śmierci, potem zmartwychwstania. W każdym razie przyjmujemy to łaskawie do wiadomości. Bóg ma służyć nam, nie my Bogu. Na tym polega nasze współczesne odstępstwo.

drogi autor - jak bardzo zaniedbaleś swoja modlit że zapomniałeś o modlitwie - święć się imię twoje - jak bardzo wrosłeś w codzienność bez Jezusa Chrystusa w imię poprawności politycznej , co zaryzykowałeś dla tego imienia ? nić ?odrzucasz ewangelię w imię zwykłego człowieka? pozdrawiam