"Kto nie jest przeciw z nam jest z nami" Zachęca nas do dialogu ekumenicznego - i słusznie, ale to zdanie nie może być czytane bez drugiego: Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza (Łk 11, 23.) .
Istnieje jedna prawda, nie może być przecież w Bogu wewnętrznej sprzeczności. Do momentu więc tego co nas w prawdzie łączy idziemy w ekumenizmie, a tam gdzie bracia nasi umiłowani Protestanci odpadli od prawdy wzywamy ich do nawrócenia. Nawrócenia do tej jedności, której w myśl słów Chrystusa Piotr przewodzi do bramy Nieba, której klucze otrzymał.

Wierzymy, że poza Kościołem nie ma zabawienia. Kościołem tym zaś jest Jeden, Święty, Powszechny i Apostolski Kościół Katolicki. Istotnie tak jest. W sposób niewidoczny jednak szczerą wiarą w Kościół włączeni być mogą także i ci, którzy widzialnie są poza nim, a szczególnie gdy pozostają w tym stanie z przyczyny niezawiezionej (np. wyznają szczerze wiarę swych ojców). Jednak i tych Kościół Święty Matka nasza, wzywa do pełnej łączności gdyż to Kościół Katolicki posiada wszystkie sakramenty i nienaruszone nauczanie. A bracia odłączeni w swojej wierze choć mogą dostąpić zbawienia to pozbawieni pełni zdrowej nauki, a szczególnie często też ważnych sakramentów nie mają do niego prostej i pewnej drogi. Zwłaszcza chęć odpowiednia na głód sakramentalny braci powinna nas zobowiązywać do przyciągania ich spowrotem do skaramentów, które są częscią, ba! podstawą naszego życia wiary. Cudownie tłumaczy to list Św Oficjum do abp Cushinga dostępny tu: http://www.antyk.org.pl/wiara/magisterium/prymat.htm (u dołu strony z tytułem "Św. Officium: List do abpa Bostonu Cushinga")

Oby Duch Święty naszym kochanym braciom protestantom na ich synodzie dopomagał :-) Ut unum sint!

Odważny zarzut że Protestanci są przeciw Jezusowi, a skoro nie są, to są z Jezusem i z nim zbierają, prawda?. Czy poza Kościołem nie ma zbawienia?, jak zatem rozumieć słowa, "gdy poganie, którzy Prawa nie mają, idąc za naturą, czynią to, co Prawo nakazuje, chociaż Prawa nie mają, sami dla siebie są Prawem. Wykazują oni, że treść Prawa wypisana jest w ich sercach, gdy jednocześnie ich sumienie staje jako świadek, a mianowicie ich myśli na przemian ich oskarżające lub uniewinniające. Okaże się to w dniu, w którym Bóg sądzić będzie przez Jezusa Chrystusa ukryte czyny ludzkie według mojej Ewangelii.? List do Rzymian. W Biblii jest wprost napisane że to wiara zbawia, a wypełnianie Prawa jest tylko wyrazem wiary. Żeby nie było nieścisłości, jestem Katolikiem.

Niewierzących idących za głosem prawa naturalnego wypisane w ich sercu obowiązuje ta sama zasada - możliwość zbawienia. Jest to jednak droga nadzwyczajna i nie można jej zrównać z drogą ewangelii Chrystusowej, której przecież (z powodu możliwości zbawienia drogą nadzwyczajna) głosić przestać nie możemy, bo kamienie wołać będą :-) Każdy sprawiedliwy zbawiony poza widzialnym Kościołem jest w istocie jego członkiem poprzez pragnienie choćby nieuświadomione, a uosobione w osobistej sprawiedliwości.

Nie zarzucam protestantom nic ponad to co mógłbym. Skoro Bóg jest doskonały i stanowi czystą prawdę to nie może być mu jednocześnie miłe, że tu są rozwody, związki homoseksualne, zaprzeczenie trwałej rzeczywistej obecności w Najświętszym Sakramencie, a tu nierozerwalność małżeństwa, zdrowe nauczanie moralne i eucharystyczne. Skoro istniej jedna Prawda -Bóg to jedna nauka jest prawdziwa a druga jest fałszywa. W tym znaczeniu Protestanci błądzą nie zbierając z Jezusem, bowiem dostrzegamy że takie nauki są niebiblijne, ba! sprzeczne z moralnym porządkiem naturalnym. Prawda domaga sie tu naszej obrony i pełnego miłości wobec braci wezwania do nawrócenia. Nizeapomniany orędownik ekumenizmu bł Paweł VI przestrzegał w swoim testamencie: „Odnośnie ekumenizmu: niech z dużą wyrozumiałością, cierpliwością i wielką miłością będzie kontynuowane dzieło zbliżenia z braćmi odłączonymi, ale bez odchodzenia od prawdziwej doktryny katolickiej.”

Wiara zbawia lecz bez uczynków jest martwa, Św Jakub pisze: Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, 16 a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!» - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? 17 Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.

pozdrawiam serdecznie :-)
A.