Prawdę o Wniebowzięciu, jako dogmat wiary, ogłosił papież Pius XII-y 1 listopada 1950 r. w Konstytucji apostolskiej „Munificentissimus Deus”. Przekonanie o wzięciu Maryi z duszą i ciałem do chwały nieba, poświadczone przez Tradycję, weszło na stałe do liturgii i pobożności Kościoła.

Znane od V-go wieku święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (zwane wówczas „Zaśnięciem Bożej Rodzicielki”) wskazuje na trwające odtąd powszechne i zgodne przekonanie Kościoła. Ogłoszenie tej prawdy dogmatem było jej przypieczętowaniem i ukoronowaniem.

Wniebowzięcie było przejściem Maryi do nowego życia, które wierzący i kochający Boga osiągną po zmartwychwstaniu. Dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny nie rozstrzyga problemu Jej śmierci. Nie wiadomo zatem, czy Maryja umarła i potem została wzięta do nieba z ciałem i duszą, czy też przeszła do chwały nie umierając, lecz „zasypiając”, jak głosi wschodnia tradycja. Święto zwane jest również świętem Matki Bożej Zielnej. Rolnicy dziękują Bogu za plony ziemi i ziarno, które zebrali z pól.

„Wszyscy jesteśmy powołani do życia w raju tak jak Maryja” - podkreśla ks. Wojciech Pieniak.