Reformy we Wspólnocie Błogosławieństw

KAI/kab

publikacja 01.07.2011 17:00

Wspólnota Błogosławieństw została przez metropolitę Tuluzy erygowana jako „publiczne stowarzyszenie wiernych na prawie diecezjalnym”. Ma to być etap pośredni w kierunku stania się „rodziną kościelną życia konsekrowanego”. Dekret abp. Roberta Le Galla nosi datę 29 czerwca br. Hierarcha ten jest od 2009 r. odpowiedzialny za rewizję statutów Wspólnoty.

Reformy we Wspólnocie Błogosławieństw http://wspolnotablogoslawienstw.pl/ Charyzmatem założonej w 1973 r. Wspólnoty Błogosławieństw jest „komunia stanów życia”.

Charyzmatem założonej w 1973 r. Wspólnoty Błogosławieństw jest „komunia stanów życia”. Świeccy (obecnie 256 osób), bracia konsekrowani (144) i siostry konsekrowane (244) mieszkają razem w domach wspólnotowych. Praktykują różne formy ubóstwa pod kierunkiem „pasterza”. To życie braterskie na wzór pierwszych wspólnot chrześcijańskich rodzi jednak pytania, np. o koedukację życia konsekrowanego, władzę świeckich nad osobami konsekrowanymi itp.

W 2005 r. doszły do tego oskarżenia wobec diakona stałego Philippe’a Madre, męża i ojca dwójki dzieci, długoletniego (przez 15 lat) moderatora generalnego Wspólnoty o "wykorzystanie seksualne przez osobę mającą autorytet" ("abus sexuel par personne ayant autorité")

Oskarżony od początku zaprzeczał oskarżeniom, za którymi – jego zdaniem – stał obecny moderator generalny, ks. François-Xavier Wallays, i które były motywowane chęcią ukarania go za różnice poglądów. Jednak po przeprowadzeniu postępowania kanonicznego 19 kwietnia br. abp Le Gall przeniósł diakona Madre do stanu świeckiego, o czym w maju poinformował diecezjalny tygodnik „Foi et Vie” w Tuluzie. Nadal trwa przeciwko niemu postępowanie cywilne.

Już kilka lat temu Stolica Apostolska zleciła arcybiskupowi Albi (diakonem tej diecezji był Madre) przeprowadzenie „procesu uzdrowienia” we Wspólnocie. Z czasem funkcję tę przejął abp Le Gall. W 2010 r. dominikanin, o. Henry Donneaud został mianowany papieskim komisarzem Wspólnoty, którego zadaniem jest kierowanie nią w czasie „przebudowy”. Pełnić on będzie swą funkcję do czasu zgromadzenia generalnego Wspólnoty, które planowane jest na początek 2012 r.

Mają na nim zostać na nim wybrane nowe władze: osobne dla świeckich, braci i sióstr. Tym samym jednostkowa władza „pasterza” zostanie zastąpiona trójosobowym kierownictwem kolektywnym. Każdy dom wspólnoty wybierze również swojego koordynatora.

Członkowie Wspólnoty byli konsultowani w sprawie jej nowego statutu, który nada jej status „rodziny kościelnej życia konsekrowanego”. Celem tej nowej formy życia kościelnego, którą przybrała już np. Wspólnota Eucharistein, jest „doprowadzenie do życia jednością w różnorodności” stanów życia. 93 proc. pisemnych odpowiedzi członków Wspólnoty Błogosławieństw było pozytywnych.

O. Donneaud podkreśla, że obecnie tworzy się „nowe oblicze” Wspólnoty, która – choć wymaga oczyszczenia – stanowi „bogactwo dla całego Kościoła”. Podkreśla, że należy odróżniać „świętość Kościoła i grzechy jego rządców” oraz „charyzmat założyciela”.