Marian Kłoczko urodził się 15 kwietnia 1930 r. na Podlasiu. Kapucynów poznał na początku lat 50., kiedy uczestniczył w odbudowie Warszawy po wojennych zniszczeniach. Do zakonu wstąpił w sierpniu 1952 r. i przybrał imię zakonne Kalikst.

Według autorów komunikatu opublikowanego na stronie internetowej Kapucyni.pl. wspólnota zakonna szybko rozpoznała jego talent stolarski - robił stoły, ławki i ołtarze w wielu kapucyńskich klasztorach i kościołach oraz okna, drzwi i różne elementy wyposażenia budynków. Wykonane przez niego w drewnie przedmioty są m.in. w kościele św. Piotra i Pawła w Serpelicach nad Bugiem, w Białej Podlaskiej, Lubartowie, Warszawie i w Zakroczymiu.

Decyzją przełożonych zakonnik trafił do parafii Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka w Lublinie, zwanej Poczekajką, gdzie pozostał do końca życia.

"Jego największym dziełem jest sufit w tamtejszej świątyni, który zachwyca wielkością i kunsztem wykonania" - czytamy na stronie internetowej kapucynów/

Brat Kalikst zmarł 6 kwietnia 2013 r. i został pochowany w kapucyńskiej kwaterze cmentarza przy ul. Lipowej w Lublinie.

"Po jego śmierci zaczęły pojawiać się coraz liczniejsze świadectwa o łaskach, w tym uzdrowieniach, przypisywanych przez wiernych bratu Kalikstowi" - napisali autorzy biogramu.

Poinformowali, że widząc to, Kapituła Prowincjalna Warszawskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów podjęła w 2018 r. starania dotyczące rozpoczęcia procesu informacyjnego brata Kaliksta. Etap ten zaowocował przyznaniem bratu Kalikstowi tytułu Sługi Bożego.

Przeczytaj:  Brat Kalikst z Poczekajki