W uroczystej procesji idą biskupi. Wszyscy w ornatach, z mitrami na głowach, a na każdym elemencie ich strojów zamiast symboli religijnych widnieją reklamy rozmaitych firm…

Spokojnie, to tylko mem, który ktoś wpuścił do sieci z dopiskiem, że to pomysł na wywołane pandemią kłopoty finansowe Kościoła w Polsce. Żart żartem, ale faktem pozostaje, że sytuacja materialna wielu spośród ponad 10 tysięcy polskich parafii łatwa nie jest. Od półtora roku obowiązują surowe limity wiernych w kościołach, co musiało niekorzystnie odbić się na stanie finansów parafialnych.

Serdeczność na klamce

– Aktualne wpływy finansowe to około 60 procent tego, co wpływało przed wirusem – ocenia ks. Damian Jarnot, proboszcz parafii pw. św. Brata Alberta w rybnickiej dzielnicy Kamień. Akurat zakończył się remont dachu na kościele. Ta kosztowna inwestycja była konieczna ze względu na nieszczelność poszycia. W deszczowe dni miejscami trzeba było podstawiać miski na kapiącą wodę. – Mimo że pojawiają się regularne wpłaty na konto parafii, sytuacja jest trudniejsza. A parafianie mają wiele marzeń. Chcieliby, żeby w kościele były dźwiękoszczelne konfesjonały, widzą, że potrzebne jest malowanie, posadzka wymaga renowacji – wylicza proboszcz. Lista potrzebnych rzeczy i tych, które wymagają napraw, jest długa. – Ale, jak mówi papież Franciszek, warto mieć marzenia. Tymczasem trzeba je na kilka lat odsunąć – zauważa kapłan. Podkreśla jednak, że przy ograniczeniach sanitarnych owe 60 proc. wpływów to i tak bardzo dużo. – Pojawiają się ofiary kopertowe, imienne. Są one większe, niż byłyby w normalnej sytuacji. Widać, że wiele osób czuje odpowiedzialność za swoją parafię, dzięki czemu jestem przekonany, że uniesiemy ten ciężar – spodziewa się kapłan. Z pewnym zaskoczeniem odnotowuje też wpłaty od „parafian wirtualnych”, czyli przeżywających Msze św. poprzez transmisję internetową. – Te wpłaty na konto parafii są dokonywane w mocno odległych od Kamienia miejscowościach – zauważa ksiądz.