Przypomina on, że Watykan od samego początku popierał integrację europejską, widząc w niej narzędzie pojednania między narodami, na początku między Francją i Niemcami, ale potem również między innymi zwaśnionymi krajami Europy, jak Irlandia i Wielka Brytania czy Polska i Niemcy. Zarazem katolicy czują, że powinni być sumieniem Europy, przypominać Europejczykom, że mają wspólne korzenie, dzięki którym nie są dla siebie obcy, lecz stanowią jedną rodzinę.

Rozmawiając z Radiem Watykańskim, Sébastien Maillard przypomina, że Stolica Apostolska pomimo swej krytycznej niekiedy postawy, popiera samą ideę integracji. Świadectwem tego jest choćby fakt, że kiedy w 1957 r. na Kapitolu podpisywano Traktaty Rzymskie, w kościołach Wiecznego Miasta biły dzwony. Od 1970 r. relacje między Stolicą Apostolską a Unią Europejską mają charakter instytucjonalny na szczeblu nuncjatury i ambasady.

Watykan bezskutecznie zabiegał o uznanie judeochrześcijańskich korzeni w traktatach Unii. Popiera politykę solidarności. Inną formą inspirowania europejskiej polityki jest wskazywanie na przykład ojców założycieli, takich jak Robert Schuman, którego proces beatyfikacyjny jest w toku. Sébastien Maillard przyznaje, że w tym sensie można postrzegać Stolicę Apostolską jako swoiste sumienie Unii.

 Kościół nie lobbuje, ale budzi sumienia