Ruch feministyczny wspólnie z wojowniczymi ideologiami gender i LGBT dokonuje demontażu pojęcia płci. Konsekwentnie niszcząc tym samym antropologię opartą na Biblii i na zdrowym rozsądku. Feministki jakoś nie zauważają sprzeczności w swoich dążeniach. Bo z jednej strony przekonują, że nie ma dwóch płci, czyli nie ma kobiet i mężczyzn, a z drugiej – walczą zaciekle o prawa kobiet. Czy mówienie o kobiecości i męskości ma dzisiaj jeszcze sens? Jeśli wszystko jest umowne, plastyczne i podlega zmianie, to czy znaczy to, że każdy człowiek ma sam stworzyć swoją płeć? Czy nie ma już żadnych wzorów, modeli, trwałych punktów odniesienia? Świat zabrnął w „rewolucyjnych” dążeniach w ślepy zaułek, są jednak ludzie, którzy w czasach panującego zamętu próbują na nowo określić to, co zostało zakwestionowane.

Kryzys jako szansa

Ksiądz prof. Adam Rybicki, teolog duchowości z KUL, śledzi rozwój wspólnot mężczyzn, którzy poszukują określenia i możliwości formowania swojej męskiej wiary i męskiego charakteru. Owocem jego pracy naukowej i duszpasterskiej jest kilka publikacji poświęconych duchowości mężczyzny. Jego najnowsza książka jest czymś w rodzaju syntezy. To ciekawa próba zebrania w jednym miejscu przeróżnych współczesnych koncepcji męskości, często wykluczających się wzajemnie. Autor poszukuje odpowiedzi na pytanie, jak z punktu widzenia wiary może być dziś rozumiana męskość. Czy Biblia daje nam jakieś wzory? A jeśli tak, to czy są one dziś możliwe do realizacji, nadal aktualne i atrakcyjne, nie tylko dla mężczyzn, ale także z punktu widzenia kobiety? Wbrew pozorom teologia ma na ten temat sporo do powiedzenia. Nie wolno zgodzić się z tym, że dyskusja o płci zostanie zawłaszczona przez tzw. gender studies, które są pseudonauką na usługach obowiązujących ideologii.