To jedno z najbiedniejszych państw świata. Śmiertelność wśród dzieci do 5. roku życia w Republice Środkowoafrykańskiej sięga 110 przypadków na 1000 żywych urodzeń. W Unii Europejskiej notuje się zaledwie 4 zgony. Podobnie tragiczna sytuacja panuje w większości krajów Czarnego Lądu. – Chcemy stworzyć warunki, aby afrykańskie kobiety mogły godnie rodzić, a ich dzieci nie umierały zaraz po przyjściu na świat – mówi Izabela Cywa, która jest siłą napędową projektu.

Na głowie kobiety

– To na barkach afrykańskiej kobiety spoczywa odpowiedzialność za rodzinę, ale jej rola jest wciąż niedoceniana – mówi „Gościowi” Elżbieta Wryk, która przez lata zarządzała misyjnym szpitalem w Bagandou. Przywołuje ona popularny rysunek kobiety, która na głowie niesie cały kontynent afrykański, a na plecach dziecko. – Afrykanka to przede wszystkim matka, która żyje dla dzieci i dla rodziny, bez nich jest niczym – zauważa Elżbieta Wryk. Dlatego dramatem jest śmierć matki przy porodzie, która zostawia kilkoro dzieci, gdyż większość powikłań zdarza się u wieloródek. Izabela Cywa, która kierowała szpitalem, a następnie przez kilka lat realizowała projekt budowania studni w najuboższych regionach Republiki Środkowoafrykańskiej, tłumaczy, dlaczego troska o kobiety jest w Afryce tak ważna: – To kobieta i dzieci szukają wody, przynoszą drewno na opał, przygotowują jedzenie, uprawiają ziemię i chodzą na targ, by sprzedać to, co wyhodują. I podczas tych wszystkich czynności matki na plecach mają jedno z dzieci. Nawet gdy są w ciąży, nie ubywa im obowiązków, nie ma mowy o urlopie, często zaraz po porodzie biorą dziecko na plecy i idą uprawiać ziemię.