Zmarły na początku listopada włoski salezjanin dokładnie połowę życia spędził na karaibskiej wyspie. Kiedy tam przyjeżdżał, wielu wyznawców Chrystusa doświadczało prześladowań. Dziś sytuacja jest nieco lepsza, ale władza nie zamierza dać chrześcijanom wolności.

Triumf rewolucji

Bruno Roccaro urodził się w 1920 r. w miasteczku Scorzè niedaleko Wenecji. Był najmłodszy z siedemnaściorga rodzeństwa. Rodzina była uboga, a przy tym bardzo religijna. Jeden z jego braci, Luigi, także został salezjańskim misjonarzem; tę drogę powołania wybrało także przynajmniej 10 siostrzeńców kubańskiego księdza. Bruno zetknął się z salezjanami już w dzieciństwie, gdyż chodził do prowadzonej przez nich szkoły. Jako 17-latek wstąpił do nowicjatu. 12 lat później został wyświęcony na księdza. Oprócz studiów teologicznych ukończył matematykę w Padwie.