Profesor prawa kanonicznego, biskup tytularny Cufruta.

Urodził się w Radziechowach koło Żywca. W latach 1951-1954 studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a po jego likwidacji - w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Krakowskiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1957 roku.

Do 1960 roku kontynuował studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie obronił doktorat. W latach 1961-1965 studiował na Wydziale Prawa Cywilnego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie oraz ukończył 3-letnie Studium Roty Rzymskiej, w 1965 roku uzyskując dyplom adwokata rotalnego. W 1975 roku uzyskał habilitację, w 1987 roku tytuł naukowy profesora.

W 1992 roku w Rzymie otrzymał sakrę biskupią z rąk Jana Pawła II. Od 1992 do 1998 roku był biskupem pomocniczym diecezji sosnowieckiej. Od 1992 roku był zastępcą sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski, a od 1993 do 1998 roku - jej sekretarzem generalnym. W 1998 roku zastąpił go bp Piotr Libera. Bp Tadeusz Pieronek był też rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Od 1998 roku pełnił funkcję przewodniczącego Kościelnej Komisji Konkordatowej. Przewodniczył także pomocniczemu trybunałowi ds. beatyfikacji Jana Pawła II.

31 sierpnia 1998 roku złożył rezygnację z urzędu biskupa pomocniczego diecezji sosnowieckiej i od tej pory pomagał biskupom archidiecezji krakowskiej w czynnościach liturgicznych. 

W 1999 roku uczestniczył w przygotowaniach papieskiej pielgrzymki do Polski, a po jej zakończeniu przyczynił się do powołania Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” i został członkiem rady fundacji. Objął także przewodniczenie w kapitule Nagrody Totus, w kategorii propagowanie nauczania Jana Pawła II oraz w Radzie Programowej Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie.

Postanowieniem prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego z 17 kwietnia 2014 roku został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2011 roku otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. W 1998 roku otrzymał także Polską Nagrodę Europejską Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana, a w 2004 roku - Laur Krakowa XXI wieku.

- Biskupa Pieronka znałem 60 lat - u niego pisałem licencjat z prawa kanonicznego, później razem pracowaliśmy, ale też wspólnie jeździliśmy na różne wycieczki. Był człowiekiem otwartym i zawsze starał się mieć na uwadze dobro Kościoła. Czasem jednak jego wypowiedzi były ostre i kontrowersyjne, choć mówił prawdę, jednak przez wielu było to źle rozumiane. W kontaktach z księżmi zawsze też był życzliwy i koleżeński – pomagał, gdy tylko ktoś tej pomocy potrzebował - wspomina ks. infułat Bronisław Fidelus, w latach 1995-2011 archiprezbiter bazyliki Mariackiej w Krakowie, a później wikariusz generalny metropolity krakowskiego i kanonik Krakowskiej Kapituły Katedralnej.

Z kolei bp Jan Zając, emerytowany biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej przyznaje, że śmierć bp. Tadeusza Pieronka zaskoczyła wszystkich, którzy go znają. - Przedwczoraj siedzieliśmy przy wspólnym stole, wczoraj wieczorem rozmawialiśmy przez telefon, mieliśmy plany na dzisiejszy dzień, jednak biskup słabo się czuł i został w domu - mówi bp Zając.

Przeczytaj także:

Odszedł bp Pieronek.Świadek wiary, miłości i nadziei
Kard. Dziwisz o bp. Pieronku
Biskup na manowcach