Przygotowanie kolędników misyjnych

Materiały PDM

publikacja 12.12.2007 11:49

Czas Adwentu - wykorzystany zarówno duchowo, jak i fizycznie - jest najlepszym czasem do przygotowania Kolędników Misyjnych. Modlitwa i dobre uczynki dzieci, wchodzących w skład grup kolędniczych, są ich pierwszym darem dla rówieśników, którym będą pomagać, jak też dla odwiedzanych rodzin.

Przygotowanie kolędników misyjnych




Przygotowanie bliższe

Pierwszy etap przygotowania to podział na grupy, przydział dorosłych opiekunów, a następnie przygotowanie strojów, gwiazdy i skarbonki z napisem: „Dar dla dzieci z Peru”.

Kolejny etap to rozdanie ról poszczególnym dzieciom i urządzanie prób z opiekunami grup, którzy wywodzą się np. z Akcji Katolickiej, Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców, Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Ruchu Światło-Życie, Caritas, Rady Parafialnej, Żywego Różańca. Opiekunowie są niezbędni, zwłaszcza w dużych miastach, gdzie ludzie się nie znają i gdzie mogą zdarzyć się próby odebrania ofiar kolędującym dzieciom. Dorośli z jednej strony poświadczają autentyczność akcji, a z drugiej zapewniają dzieciom bezpieczeństwo.

Grupy powinny być nieliczne - cztero- lub pięcioosobowe. Będą mogły wówczas swobodnie wejść do mieszkań i przedstawić swój program. Ważne jest również, żeby z parafii została rozesłana jak największa liczba grup.

U dyrektorów diecezjalnych PDM lub w centrali krajowej PDM można zamówić pamiątkę kolędowania – „Szopki peruwiańskie”, na których znajduje się błogosławieństwo dla rodzin przyjmujących kolędników.

Przygotowanie bezpośrednie

Przygotowanie to dotyczy uroczystości rozesłania kolędników misyjnych, które odbywa się w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia (chodzi o samo rozesłanie, niekoniecznie kolędowanie).
Tego dnia wszystkie Grupy w strojach kolędniczych uczestniczą w wyznaczonej Mszy św. Stojąc blisko ołtarza, włączają się w liturgię słowa, modlitwę powszechną lub też tworzą procesję z symbolicznymi darami. W komentarzu wierni powinni usłyszeć informację o czasie ich kolędowania. Jeśli parafia utworzy kilkanaście lub kilkadziesiąt grup (zaangażuje szkołę, a przynajmniej ministrantów, dziecięcą służbę Maryjną i scholę) to akcję tę uda się przeprowadzić w jeden dzień lub nawet jedno popołudnie.
Samo rozesłanie o modlitwa, którą celebrans odmawia w ramach obrzędu rozesłania tuż przed błogosławieństwem. Dokonuje się ono podczas każdej Mszy św. W ten sposób wszyscy parafianie zostaną poinformowani o czasie i celu przedsięwzięcia.



Kolędowanie

Przyjście do domu z kolędą nie może się kojarzyć – ani kolędnikom, ani przyjmującym ich rodzinom – tylko ze zbiórką pieniędzy. Wartości akcji nie mierzymy bowiem sumą zebranych pieniędzy, ale skutkami duszpasterskimi. Tak więc kolędowanie to przygotowany wcześniej krótki program, zakończony błogosławieństwem, wyrażonym w znakach zapisanych na drzwiach wejściowych.

Czas kolędowania

Dobrze by było wytworzyć w parafii zwyczaj kolędowania misyjnego w określonym dniu czy dniach (np. we wspomnienie św. Młodzianków). Powinno się to odbywać pomiędzy świętami Bożego Narodzenia a Nowym Rokiem. Przemawia za tym wiele argumentów. Przede wszystkim z tym okresem związana jest tradycja kolędowania, a także jest to czas radości Bożonarodzeniowej. Po drugie – dzieci w tym czasie mają dni wolne od nauki, więc nie odrywamy ich od zajęć. Podjęcie akcji w sama uroczystość Trzech Króli uniemożliwi urządzenie w tym dniu zakończenia Kolędników Misyjnych, które powinno znaleźć swój wyraz w liturgii Eucharystii właśnie w Objawienie Pańskie. Wtedy to bowiem w modlitwie powszechnej modlimy się za tych, którzy – otwierając drzwi swoich mieszkań – włączyli się w pomoc dzieciom, a w procesji z darami grupy kolędnicze przynoszą m.in. ofiary zebrane podczas kolędowania.

Spotkanie kolędników misyjnych

Warto postarać się, żeby na zakończenie akcji odbyło się w diecezji wspólne spotkanie biskupa ze wszystkimi kolędnikami misyjnymi. W tym celu należy skontaktować się z dyrektorem diecezjalnym PDM. Na wspólnej Eucharystii dzieci mogłyby usłyszeć pasterskie słowo uznania za wrażliwość ich serc oraz zachętę do dalszego angażowania się w sprawy misji. Spotkanie z biskupem byłoby też okazją, aby „przyjść z kolędą” także do niego – dzieci przedstawiłyby swój krótki program, z którym chodziły od domu do domu.