Siostra Zofia Prochownik już jedenasty rok jest dziewicą konsekrowaną. Po przejściu formacji teologiczno-duchowej, w 1991 roku złożyła uroczysty ślub czystości na ręce biskupa w kaplicy biskupów krakowskich. Można śmiało rzec, że siostra Zofia jest w Polsce znawczynią tej formy życia konsekrowanego, bowiem jej praca magisterska, obroniona w Papieskiej Akademii Teologicznej, ma tytuł: "Dziewictwo konsekrowane we współczesnej nauce Ojców Kościoła". - Człowiek żyjący w dobrowolnym celibacie, chociaż przez swój ślub czystości wyrzeka się płodności fizycznej, staje się jednak płodny duchowo. Dziewica staje się matką, poprzez współpracę w dziele kształtowania się rodziny wedle zamysłu Bożego - mówi s. Zofia.

Lidia Cholewa została wdową 14 lat temu. Śmierć ukochanego męża początkowo uczyniła pustkę w życiu niewiasty. Zadawała sobie dramatyczne pytanie: dlaczego akurat ją Bóg tak boleśnie doświadczył, powołując do siebie najbliższego przyjaciela? Ten wewnętrzny bunt jednak nie trwał długo. Przyszło światło Ducha Świętego - opowiada pierwsza w Polsce wdowa konsekrowana Lidia Cholewa - że coś dobrego z tym stanem wdowieństwa można zrobić. W przeszłości przecież istniała w naszym Kościele forma życia konsekrowanego wdów, która potem została zawieszona. W Piśmie Świętym aż 94 razy jest mowa o wdowach. Wszak sam Pan Jezus szczególnie opiekował się sierotami i wdowami.

Pani Lidia udała się do księdza biskupa Mariana Kruszyłowicza z propozycją powołania w Szczecinie Wspólnoty Wdów Konsekrowanych. Biskup bardzo tym się ucieszył, zwłaszcza że sam jest zakonnikiem, więc problemy osób konsekrowanych są mu bliskie. 8 września 1996 roku w kaplicy Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Szczecinie Lidia Cholewa złożyła na ręce biskupa wieczysty ślub czystości, poświęcając swoje dalsze życie modlitwie i służbie Kościołowi. W tej wzruszającej i pełnej chrześcijańskiej nadziei uroczystości wzięły też udział inne wdowy, którym później też było dane stać się wdowami konsekrowanymi. Potem pobożne wdowy z różnych parafii Szczecina, zachęcone pionierskim przykładem Lidii Cholewy, zaczęły kolejno składać dobrowolne śluby czystości przed księdzem biskupem. Ostatnia taka uroczystość miała miejsce 8 grudnia 2001 roku, w czasie której śluby czystości złożyło osiem wdów. Zawsze to publiczne oddanie swego wdowieństwa Chrystusowi odbywa się w święto maryjne, gdyż dla konsekrowanych wdów Matka Boska jest wzorem wszystkich cnót kobiety zdążającej do świętości. Szczecińska Wspólnota Wdów Konsekrowanych, których moderatorką jest pani Lidia, liczy 33 osoby. Wdowy konsekrowane żyją w swoich parafiach, na zewnątrz niczym nie wyróżniając się. W codziennym życiu starają się być otwarte i proste. Te kobiety, dążące do świętości, swoje apostolstwo realizują poprzez życie Ewangelią.

Począwszy od pierwszych wieków chrześcijaństwa dziewice były konsekrowane przez biskupa. Prowadziły one życie w duchu modlitwy i służbie bliźnim, pozostając przy swoich rodzinach. Później, po rozwoju życia monastycznego oraz stowarzyszeń religijnych, dziewice konsekrowane w świecie przetrwały i egzystowały równocześnie z mniszkami, ale ich liczba malała. W naszych czasach Sobór Watykański II przywrócił im właściwe miejsce w Kościele.

Ostatnio włoski kardynał w 1996 r. w Palermo na Sycylii konsekrował siedem dziewic. Dwa lata później arcybiskup Paryża kardynał Jean Marie Lustiger w katedrze Notre Dame dokonał konsekracji sześciu dziewic. Sobór Watykański II przywrócił ryt "Ordo Consecrationis Virginum", zatwierdzony w roku 1970 przez papieża Pawła VI. Tym zagadnieniem zajął się później Synod Biskupów i poświęcona jest mu adhortacja Jana Pawła II pn. "Vita Consecrata".



Lidia Cholewa, pionierka wdów konsekrowanych w Polsce, mieszkanka Szczecina.

Jesteśmy niezwykle wdzięczne Ojcu Świętemu, który zauważył w porę potrzebę przywrócenia tego charyzmatu Kościoła, pozwalającego coraz więcej ludzi świeckich włączyć w uświęcenie naszego ziemskiego pielgrzymowania. Był to najpiękniejszy dar Jana Pawła II dla tysięcy pobożnych wdów i wdowców na Wielki Jubileusz Chrześcijaństwa, którzy zechcą swoje doczesne życie jeszcze bardziej doskonalić, czyli zbliżyć się do samego Arcykapłana Wszechczasów Jezusa Chrystusa. Dziękuję Bogu, że poprzez konsekrację ponad pięć lat temu mogłam uświęcić moją samotność i samemu Stwórcy ofiarować stan wdowieństwa. W chwili złożenia wieczystych ślubów czystości otworzył się kanał, przez który nieustannie płyną zdroje łask Bożych do mojej duszy, wzmacniając moją służbę Bogu i ludziom.



Zofia Prochownik, dziewica konsekrowana od 11 lat, mieszka w Skawinie

Zostałyśmy konsekrowane do miłości i z miłością odpowiadamy na nasze powołanie. Jestem pewna, że radość jest pierwszym krokiem, podstawowym i najbardziej wymownym dla życia darem samego Boga. Jesteśmy otwarte na potrzeby parafii, dekanatu czy diecezji. Możliwości służenia są wielorakie, w zależności od przygotowania zawodowego, wykształcenia i zamiłowania. Ja realizuję się w katechizowaniu na terenie Skawiny. Zależy mi też na ukazaniu innym tej formy życia konsekrowanego, która w Ojczyźnie Papieża jest tak mało znana. Powołanie dziewicy konsekrowanej to znaczy być poślubioną Chrystusowi, stąd obrączka włożona na palec. Ona jest znakiem świadczącym o miłości Kościoła-Oblubienicy do Chrystusa - jej Oblubieńca i obrazu nadchodzącego Królestwa. Całe jej istnienie zostaje od tej chwili podporządkowane temu celowi i wszystko dla niej stanowi okazję podkreślania konkretnego przymierza Boga z ludźmi. Idąc śladami Maryi Dziewicy, dziewica konsekrowana stara się nieustannie pełnić wolę Ojca Niebieskiego, otwiera się w ten sposób na płodność duchową.