Po Zmartwychwstaniu Jezus polecił Apostołom: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” – pisze Ojciec Święty, cytując Ewangelię św. Mateusza (Mt. 28, 19). Benedykt XVI, w swoim przesłaniu na Światowy Dzień Modlitw o Powołania ukazuje szczególny związek między powołaniem a misją. Podkreśla on szczególnie wymiar misyjny powołania kapłańskiego. „Chociaż na mocy sakramentu chrztu i bierzmowania każdy chrześcijanin jest powołany do dawania świadectwa i do głoszenia Ewangelii, to jednak wymiar misyjny jest szczególnie i wewnętrznie związany z powołaniem kapłańskim” – czytamy w orędziu. Bóg wybierał sobie współpracowników i powierzał im misję. Tak było już w przypadku Mojżesza, któremu polecił wyprowadzić lud z Egiptu. „Wy dajcie im jeść” powiedział Jezus do swoich uczniów w czasie cudu rozmnażania chleba, w Galilei. W ten sposób, wybierając ich na współpracowników, zachęcił ich do troski o potrzeby ludu, nie tylko te fizyczne, ale i duchowe. Benedykt XVI pisze, że ze spojrzenia miłości wypływało zaproszenie misyjne skierowane do Apostołów. Odpowiedź na powołanie pociąga za sobą bezkompromisowe zmierzenie się z każdym niebezpieczeństwem i prześladowaniami. Apostołowie stają się świadkami i głoszą wszystkim narodom „nawrócenie i odpuszczenie grzechów”.

Ojciec Święty pisze, że uczniowie właśnie dlatego, że byli posłani przez Chrystusa zostali nazwani apostołami. Definiując bycie „apostołem”, Benedykt XVI przytacza słowa św. Pawła : „My – to znaczy apostołowie – głosimy Chrystusa Ukrzyżowanego” (1 Kor 1, 23). To właśnie Pawła z Tarsu Ojciec Święty nazywa „największym misjonarzem wszystkich czasów”. Pełniąc służbę misyjną nieustannie odwoływał się on do powołania otrzymanego bezpośrednio od Chrystusa.

Papież przywołuje słowa Soboru Watykańskiego II, który stwierdza, że chociaż każdy uczeń ma za zadanie szerzenie wiary, to Chrystus zawsze spośród nich powołuje tych, których sam chce, aby Mu towarzyszyli i aby mógł ich wysłać w celu głoszenia nauki narodom”. Przytacza tu słowa Jana Pawła II z encykliki Redemptoris missio, mówiące o potrzebie poświęceń „radykalnych” i „całościowych”.

„Pośród ludzi, którzy poświęcają się całkowicie Ewangelii, szczególne miejsce zajmują kapłani” – pisze Ojciec Święty. Dodaje, że „każdego roku wzrasta liczba osób ochrzczonych dzięki działalności duszpasterskiej kapłanów, którzy bezgranicznie poświęcają się trosce o zbawienie braci”. Zwraca tu szczególną uwagę na fideidonistów (posłanych na misje kapłanów diecezjalnych). „Poprzez swoich kapłanów, Jezus staje się ciągle obecny pośród ludzi naszych czasów, nawet w najbardziej oddalonych zakątkach ziemi” – pisze Benedykt XVI.

W dalszej części orędzia, papież podkreśla wielką rolę zakonników i sióstr zakonnych z instytutów życia kontemplacyjnego, jak i aktywnego w ewangelizowaniu świata. Jedni podejmują czynne działania charytatywne, inni wspierają modlitwą. Benedykt XVI przytacza tu słowa papieża Pawła VI, który w Adhortacji Apostolskiej Evangelii nuntiandi napisał: „Ze względu na ich konsekrację zakonną są oni jak najbardziej wolni i mogą dobrowolnie opuścić wszystko i iść, aż na krańce świata, aby głosić Ewangelię”.

Podsumowując, Benedykt XVI podkreśla, że aby Kościół mógł kontynuować misję powierzoną mu przez Chrystusa konieczne jest „wychowanie do wiary zarówno dzieci jak i ludzi dorosłych”. „Konieczne jest żywe podtrzymywanie wśród wierzących aktywnego poczucia odpowiedzialności za misje oraz solidarnej więzi z narodami świata. Dar wiary wzywa wszystkich chrześcijan do współpracy w dziele ewangelizacji.” – pisze Ojciec Święty. Wskazuje też na to, że świadomość odpowiedzialności za misje należy umacniać poprzez nauczanie i katechizację, liturgię i stałą formację do modlitwy, a także przez gościnność, miłość i towarzyszenie duchowe, medytację oraz planowanie wrażliwego na powołania duszpasterstwa.

„Powołania kościelne to ten dar, który Kościół codziennie wyprasza u Ducha Świętego. Tylko na glebie właściwie kultywowanej duchowo, mogą zakwitnąć powołania do kapłaństwa służebnego i do życia konsekrowanego” - pisze Papież, nazywając działalność misyjną Kościoła „świadectwem miłości Boga”.

Benedykt XVI w swoim orędziu zaprasza do wspólnotowego przeżywania wymiaru misyjnego Kościoła i wychodzenia do innych. Zachęca również do modlitwy. „Tę refleksję powierzam wszystkim wspólnotom Kościoła, aby ją przyjęły, uczyniły swoją i potraktowały jako szczególną zachętę do modlitwy” – czytamy. Kończąc przesłanie na Światowy Dzień Modlitw o Powołania, Ojciec Święty szczególnie błogosławi zaangażowanym w pracę na rzecz powołań - wychowawcom i katechetom, a także młodym – tym, którzy rozpoczynają drogę powołania.


***

Praktykę modlitwy Kościoła w intencji powołań do stanu kapłańskiego i życia zakonnego ustanowił papież Paweł VI w 1964 roku. Była to odpowiedź na spadek liczby powołań i porzucenia stanu duchownego. Od tamtego czasu jedna z niedziel okresu wielkanocnego, zwana Niedzielą Dobrego Pasterza poświęcana jest na modlitwę w intencji powołań. Dzień ten, przed posoborową reformą kalendarza liturgicznego, przypadał w 2. Niedzielę Wielkanocną, obecnie jest to 4. Niedziela Wielkanocna. Cytowany jest wówczas fragment z 10 rozdziału Ewangelii św. Jana, w którym Jezus przedstawia się jako prawdziwy pasterz ludu, troszczący się o niego. Kościół w tym dniu chce przypomnieć wiernym o trosce o powołania kapłańskie, zakonne, misyjne i do życia konsekrowanego w instytutach świeckich.

W tegorocznym orędziu papież Benedykt XVI zwraca szczególną uwagę na powołania misyjne. Obecnie na świecie pracuje 2106 misjonarzy z Polski, w tym 53 misjonarzy świeckich i 315 księży fideidonistów. Ci ostatni obecni są w 35 krajach na całym świecie. Według danych Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego, w Polsce od wielu lat najwięcej powołań do kapłaństwa ma diecezja tarnowska. Z tej diecezji pochodzi też najwięcej kapłanów z Fidei donum.