„Duchowość małżeńska – razem czy osobno?”

KAI |

publikacja 13.03.2010 19:00

Widzialnym znakiem duchowości małżeńskiej nie są obrączki, ale wyjątkowy, bo wspólny sposób przekazywania wiary - uznali uczestnicy debaty „Duchowość małżeńska – razem czy osobno?”, która odbyła się w sobotę 13 marca w ramach VIII Zjazdu Gnieźnieńskiego.

 „Duchowość małżeńska – razem czy osobno?” Henryk Przondziono/Agencja GN Widzialnym znakiem duchowości małżeńskiej nie są obrączki, ale wyjątkowy, bo wspólny sposób przekazywania wiary - uznali uczestnicy debaty „Duchowość małżeńska – razem czy osobno?”

W panelu uczestniczyły pary małżeńskie należące do katolickich wspólnot, których charyzmatem jest przeżywanie duchowości małżeńskiej – Anna i Jacek Nowakowie z Kościoła Domowego oraz Małgorzata i Mariusz Dworaczykowie z Equipes Notre-Dame, a także Zbigniew Nosowski, redaktor naczelny „Więzi”, autor popularnej książki „Parami do Nieba”.

Pytany o istotę duchowości małżeńskiej, Jacek Nowak wyjaśnił, że jest ona „wspólnym podążaniem małżonków do świętości”. W momencie zawarcia związku małżeńskiego staje się on „nową jakością”. – Od tej pory już nie jest tylko Ania i tylko Jacek osobno, powstaje nowy byt, zwany Anią i Jackiem – tłumaczył.

„Znakiem widzialnym sakramentu małżeństwa – tłumaczył Nowak – nie są obrączki, które są oczywiście pewnym symbolem, ale relacje między małżonkami. Chodzi o to, by na tej wspólnej drodze te relacje budować i uświęcać – mówił Nowak.

Zdaniem Anny Nowak, duchowość małżeńska to „wspólna odpowiedź małżonków na dar miłości Boga”. – Nasze indywidualne powołanie do świętości wynika z sakramentu chrztu świętego, natomiast świętość małżonków realizuje się dzięki sakramentowi małżeństwa – przypomniała.

Moderujący dyskusję Krzysztof Jankowiak z Ruchu Światło-Życie stwierdził, że pojęcie duchowości małżeńskiej nie jest jeszcze w Kościele powszechnie znane. Jego zdaniem jest tak dlatego, iż historia rozwoju ruchów i wspólnot, których charyzmatem jest troska o życie duchowe małżeństw, ma niespełna 100 lat.

Małgorzata i Mariusz Dworaczykowie z Ruchu Equipes Notre-Dame przypomnieli historię powstania tej wspólnoty w 1939 r. oraz słowa ks. Henri Caffarela, jej współzałożyciela. Przychodziły do niego młode małżeństwa, które chciały już jako para odkrywać wiarę w Chrystusa. – Ci ludzie doszli wraz z kapłanem do wniosku, że sakrament małżeństwa jest sakramentem realizacji, dokonuje się każdego dnia do końca wspólnego życia – mówił Mariusz Dworaczyk.

Zbigniew Nosowski stwierdził, że duchowość małżeńską „trzeba definiować równolegle z wiarą”. – Wiara nie jest, wbrew przekonaniu wielu osób, tylko przyjęciem tego, co objawił Bóg: jest odpowiedzią człowieka daną Bogu. Duchowość w moim przekonaniu jest sposobem udzielania tej odpowiedzi, sposobem przeżywania wiary – wyjaśniał. Dodał, że istotne jest także zrozumienie sedna sakramentu małżeństwa, jaką jest więź obojga partnerów – „komunia dwojga”, których łączy osoba Chrystusa.

Nosowski przypomniał, że pierwsze beatyfikacje par małżeńskich - Luisa i Marii Beltrame Quattrocchi w 2001 r. oraz rodziców św. Teresy z Lisieux: Luisa i Zelie Guerin w 2008 r. – przyczynią się powoli do zrozumienia, że sposób przekazywania wiary w Chrystusa przez małżeństwa jest wyjątkowy.