Obrady przebiegały pod hasłem „Objęci w Miłosierdziu” (Abrazados en la Misericordia).

„Stwierdzamy, że to «osoby są miłosierne», a nie system – czytamy w komunikacie końcowym. – Aktualny system więzienny ma wymiar głównie karny i nie zostawia dużo przestrzeni dla miłosierdzia. Widzimy, że instytucje  poprzez interpretacje niektórych praw i norm zamykają te nieliczne przestrzenie miłosierdzia, jakie przewiduje prawo. Pragniemy, by prawo skoncentrowało się bardziej na osobie, czy to będzie skazany albo krewny, czy też ofiara przestępstwa” – piszą uczestnicy kongresu.

Podkreślają oni, że jest dużo wspólnot chrześcijańskich, które niewiele wiedzą o duszpasterstwie więziennym. Stwierdzają: „Postaramy się być obecni w dekanatach i parafiach, aby przekazać «wołanie i potrzeby» naszych braci w więzieniu”. Ponadto zaznaczają, że ważne elementy to formacja wolontariuszy, którzy pracują z więźniami, oraz działalność prewencyjna, czyli praca z rodzinami, szczególnie tymi, które są narażone na konflikt z prawem.

Uczestnicy kongresu apelują o towarzyszenie tym, którzy opuścili więzienie, szczególnie osobom chorym umysłowo: „Zachęcamy biskupów i zakony, aby w tym celu wykorzystali swe wielkie budynki, które zostały zamknięte”. Należy też korzystać z pomocy mediów, aby „uwidocznić” i przybliżyć społeczeństwu tę wielką działalność, jaką prowadzi Kościół w więzieniach.