Na początku uroczystej liturgii został odczytany okolicznościowy list prezydenta RP Andrzeja Dudy. Prezydent zauważył w nim, że 17 września, dzień liturgicznego wspomnienia św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, to także 76. rocznica agresji sowieckiej na Polskę.

"Ten nazistowsko-sowiecki IV rozbiór Polski miał na zawsze przekreślić nadzieję na niepodległy byt. Jednak dziś do Panteonu Narodowych Bohaterów wprowadzany jest człowiek wielkiej niezłomnej wiary" - napisał prezydent. W liście wyraził także nadzieję, że kult relikwii św. Felińskiego będzie sprzyjał refleksji nad powinnościami wobec ojczyzny i narodu. 

Eucharystii przewodniczył kard. Kazimierz Nycz. Nawiązując do Ewangelii o Dobrym Pasterzu metropolita warszawski wyjaśnił, że każdy, niezależnie od tego, czy jest księdzem, zakonnikiem, rodzicem czy nauczycielem, powinien być ewangelicznym dobrym pasterzem. - Dobry Pasterz daje życie. Na tym tle św. Zygmunt Szczęsny Feliński okazał się pasterzem dobrym, choć rządził w stolicy niecałe 1,5 roku - mówił kard. Nycz. 

  Agata Śluarczyk /Foto Gość Relikwie świętego arcybiskupa zostały zainstalowane w Panteonie Wielkich Polaków Kaznodzieja przypomniał, że czas posługi świętego arcybiskupa Warszawy przypadł na okres przygotowania i wybuchu powstania styczniowego. - Początkowo niechętnie przyjęty w środowisku warszawskim, w obliczu napięć polityczno-społecznych, zawierzył losy Kościoła warszawskiego Opatrzności Bożej. Jak dobry pasterz upominał się o powstańców, pisał listy do cara, publikowane w całej Europie. Za bezkompromisową postawę wobec zaborcy został wywieziony na 21 lat zsyłki. Nawet po wypuszczeniu z niewoli zakazano mu powrotu do Warszawy. Mimo to pozostał duchowym pasterzem - mówił metropolita warszawski.

Odnosząc się do słów proroka Izajasza, kaznodzieja nawiązał do obecnej sytuacji w Europie. - "Posłał nas Bóg, aby ubogim nieść dobrą nowinę" - to wezwanie trzeba przyjąć, aby iść i widzieć ubogich i potrzebujących i nieść im Chrystusa. Warto o tym pamiętać zwłaszcza teraz, kiedy próbujemy dyskutować o potrzebujących, segregując ich według religii, pochodzenia, po to, aby stworzyć sobie bezpieczną wymówkę. Niesienie dobrej nowiny wszystkim, niezależnie od tego, kim są, jest wielką próbą dla chrześcijaństwa w Europie i naszej miłości - powiedział metropolita.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że św. Zygmunt Szczęsny Feliński bardzo wcześnie, jako młody ksiądz, zrozumiał te słowa i wiedział doskonale, gdzie położyć punkty ciężkości swojego apostolstwa - założył zgromadzenie, które zajęło się posługą wśród najuboższych i dzieci. 

- Chcemy mieć orędownika, który będzie się wstawiał we wszystkich sprawach, które dotyczą głoszenia Ewangelii, ojczyzny oraz dzieł, które uwiarygodniają głoszoną Ewangelię poprzez posługę miłości - mówił metropolita. 

Na zakończenie homilii, kard. Nycz życzył wszystkim zebranym, by tam, gdzie posługują i pracują, byli znakiem Ewangelii Miłości Miłosiernej. - Tej Ewangelii nie da się podzielić na kawałki. Oddzielnie głosząc Słowo, oddzielnie posługując miłością - zakończył. 

W uroczystościach organizowanych w warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej wzięły udział siostry ze Zgromadzenia Franciszkanek Rodziny Maryi, założonego przez św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, kapłani związani z tym zgromadzeniem, wolontariusze oraz zaproszeni goście, czciciele świętego arcybiskupa. 

Po Mszy św. relikwie zostały zainstalowane obok innych Wielkich Polaków - św. Jana Pawła II, św. Andrzeja Boboli, bł. Stanisława Papczyńskiego, bł. Edmunda Bojanowskiego, bł. Jerzego Popiełuszki. Wprowadzenie relikwii do Świątyni Opatrzności Bożej poprzedziła prelekcja s. Antonietty Frącek "Pod wodzą Opatrzności” oraz koncert pieśni religijnych w wykonaniu Eleni.

Ks. Zygmunt Szczęsny Feliński urodził się ur. 1 listopada 1822 w Wojutynie. Jako profesor i ojciec duchowny alumnów Akademii Duchownej w Petersburgu w 1857 r. założył Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi dla ratowania biednych dzieci polskich w Imperium Rosyjskim, udzielania pomocy biednym, a także parafiom katolickim w Rosji. W 1862 r. ks. Feliński został mianowany arcybiskupem metropolitą warszawskim. Wraz z nim przybyły do Warszawy Siostry Rodziny Maryi. Za bezkompromisową postawę wobec represyjnych działań rosyjskiego zaborcy został zesłany do Jarosławia nad Wołgą. Po 20-letnim wygnaniu zamieszkał w Dźwiniaczce, gdzie zajął się duszpasterstwem wśród ludu wiejskiego. W tym czasie zajmował się też formacją założonego przez siebie zgromadzenia, które szybko się rozwijało i obejmowało prace w powoływanych do istnienia, wciąż nowych, dziełach arcybiskupa.

Abp Zygmunt Szczęsny Feliński zmarł 17 września 1895 r. w Krakowie. Jego szczątki spoczywają w archikatedrze warszawskiej.