Ojciec święty 10 lipca, jak powszechnie wiadomo, zatwierdził cud pozwalający na kanonizację Jana Pawła II. W tym samym dniu papież zatwierdził jednak jeszcze jeden cud, o którym znacznie mniej pisano. Chodzi o cud przypisywany słudze Bożemu Àlvaro del Portillo, co oznacza, że będzie on niedługo beatyfikowany. To znaczący zbieg okoliczności, bowiem bp del Portillo był jednym z bliskich współpracowników polskiego papieża, od 1978 r. aż do swej śmierci w 1994 roku.

Kim był?

Przyszły błogosławiony był Hiszpanem. Urodził się w 1914 roku w Madrycie, w rodzinie madryckiego adwokata. Jego mama pochodziła z Meksyku. Był jednym z ośmiorga dzieci. Od 1935 r. był członkiem Opus Dei, jednym z pierwszych dwunastu członków Dzieła Bożego, którzy wstąpili doń jeszcze przed wybuchem hiszpańskiej wojny domowej. Był także jednym z trzech pierwszych księży wyświęconych w tej instytucji w 1944 r. Przez wiele lat najbliższy współpracownik założyciela Dzieła Bożego – św. Josemaríi Escrivy – w 1975 r. wybrany na jego następcę. Okres, gdy stał on na czele Opus Dei, był niezwykle ważny dla rozwoju tej kościelnej instytucji. W 1982 r. przyszły błogosławiony dokończył, rozpoczęty jeszcze przez założyciela, skomplikowany proces instytucjonalizacji prawnej Dzieła, które decyzją Jana Pawła II zostało pierwszą w Kościele katolickim prałaturą personalną. W ten sposób polski papież wprowadził w życie jeden z najbardziej nowatorskich postulatów soborowych. Wówczas don Àlvaro – jak jest powszechnie nazywany – został także pierwszym prałatem Opus Dei. Zmarł w Rzymie w 1994 roku.