Ruch Światło-Życie to jeden z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II założony przez ks. Franciszka Blachnickiego. Powstał w Polsce i sięga korzeniami 1954 roku. Gromadzi ludzi w rożnym wieku: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, osoby konsekrowane oraz rodziny (Domowy Kościół). – Naszym zasadniczym powołaniem jest formacja ku dojrzałości chrześcijańskiej. Oazowicze przede wszystkim są wezwani do dawania świadectwa własnym życiem – wyjaśnia ks. Adrian Put, moderator diakonii ewangelizacji. Znakiem rozpoznawczym Ruchu Światło-Życie są greckie słowa ФΩΣ-ZΩH (czyt. fos-zoe) – oznaczające „światło” i „życie”, które krzyżują się na literze omega symbolizującej Ducha Świętego.

Konkretne diakonie

Trzy etapy drogi formacyjnej w Ruchu Światło–Życie to: ewangelizacja, katechumenat, diakonia. Każdy uczestnik Ruchu po ewangelizacji prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego osobistego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie, a następnie we wspólnocie diakonijnej podejmuje konkretną służbę w Kościele. Członkowie Ruchu Światło-Życie starają się nieustannie pogłębiać swoją osobistą relację do Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Dokonuje się to poprzez lekturę słowa Bożego, codzienną modlitwę oraz udział w liturgii. W ciągu roku oazowicze pogłębiają swoją wiarę także poprzez spotkania formacyjne w małych, parafialnych grupach, dni wspólnoty, rekolekcje i oazy letnie.

Ruch na każdym etapie proponuje formację oraz chrześcijańską inicjację dostosowaną do wieku i roli społecznej. – Oaza  Dzieci Bożych prowadzi do odkrycia faktu bycia dzieckiem Boga. Oaza Nowej Drogi dla gimnazjalistów prowadzi ich do odkrycia prawdy o sobie, drugim człowieku oraz wspólnocie. Oaza młodzieżowa to droga do ewangelizacji, aż do zaangażowania się we wspólnotę Kościoła. oazy studentów i oazy dorosłych pozwalają odkryć własne powołanie. Szczytem tej formacji jest oaza rodzin czyli Domowy Kościół, który w oparciu o sakrament małżeństwa i małżeńską duchowość zmierza do odnowy katechumenatu rodzinnego – wyjaśnia ks. Adrian Put.

Cały Ruch podejmuje rożne specjalistyczne działania w Kościele realizowane na poziomie parafialnym i diecezjalnym. – W naszej diecezji działają następujące diakonie: Wspólnot Dzieci Bożych, Wspólnot Nowej Drogi, Wspólnot Studenckich, Domowego Kościoła, Ewangelizacji, Liturgii, Muzyczna, Komunikacji Społecznej, Życia, Modlitwy, Wyzwolenia, Formacji Diakonii, Jedności. Za każdą diakonią stoi konkretny kapłan – moderator oraz grupa ludzi z nim współpracujących – animatorów – wylicza ks. Put.

Na głęboką wodę

Daria Nowak z Zawady, studentka pracy społecznej i socjoterapii, posługuje w diakonii ewangelizacji jako moderatorka Oazy Ewangelizacji, czyli rekolekcji kierowanych do gimnazjalistów. Jej przygoda z Ruchem Światło– Życie zaczęła się 12 lat temu. – Pierwszym i najważniejszym darem jest przede wszystkim żywa i prawdziwa relacja z Panem Bogiem. Na oazie animatorzy swoim przykładem pokazali mi, jak można żyć z Bogiem, że można być normalnym młodym człowiekiem, a przy tym niesamowicie zaangażowanym we wspólnotę Kościoła – wyjaśnia Daria Nowak. Ruch pomógł Darii się rozwinąć. – Pochodzę z wielodzietnej rodziny mieszkającej na wsi, a jak wiadomo małe społeczności bardzo często przyszywają łatki i tak też było ze mną. W szkole podstawowej podcinano mi skrzydła, a przez to nie wierzyłam w siebie i swoje możliwość – tłumaczy Daria, ale zaraz dodaje: – W oazie wręcz przeciwnie. Pan Bog postawił na drodze mojego życia księży i animatorów, którzy dali mi możliwość rozwoju i pomogli uwierzyć, że mogę coś w życiu osiągnąć. Zobaczyli we mnie potencjał.

Więcej informacji o Ruchu Światło-Życie na: www.adonai.oaza.pl

Szansa na rozwój

Ks. Robert Patro; diecezjalny moderator Ruchu Światło-Życie

Ruch Światło-Życie to szansa na całościowy, trwały i spójny rozwój człowieka od dziecka po rodzinę. Oaza to ogromny dar dany Kościołowi w Polsce przez sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Ten pomysł, który Duch Święty mu podpowiedział, jest ciągle aktualny. To jedna z najkonkretniejszych propozycji w Polsce. Obejmujemy dzieci, młodzież, dorosłych, rodziny, kapłanów. Dla wielu oazowiczów nie jest to jedynie epizod, ale przygoda na całe życie. Jest wiele owoców formacji oazowej. Pierwszy najpiękniejszy i najważniejszy owoc to przemiana ludzkiego życia i serca. Drugim owocem jest samoświadomość oazowiczów, do czego są wezwani i powołani w Kościele i społeczeństwie. Trzecim są powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. I wreszcie czwartym owocem są małżonkowie, którzy tworzą nową jakość życia w Chrystusie.