Pochodził z rodziny rzymskiej. Jego pontyfikat trwał 14 lat - od 236 do 250 roku.

Fabian podzielił Rzym na siedem kościelnych okręgów (diakonii), na czele każdego z nich umieścił diakona, którego w pracy wspierał subdiakon i sześciu pomocników. Wyznaczył także 7 subdiakonów, aby prowadzili akta męczenników.

Zarządził, aby stary olej był palony, a nowy co roku poświęcany w Wielki Czwartek. Dbał o karność kościelną.

Zwołał do Rzymu synod, na którym uchwalono niezbędne dekrety. Podjął na szeroką skalę prace budowlane na rzymskich cmentarzach, m.in. zakończył budowę krypty biskupiej w katakumbach Kaliksta.

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin:

W ikonografii św. Fabian jest przedstawiany w papieskim stroju pontyfikalnym lub w kapie i tiarze. Jego atrybutami są: anioł z narzędziami męki, krucyfiks, miecz, palma męczeńska. Uznaje się go za patrona garncarzy.