Oto polski tekst przesłania Stolicy Apostolskiej:

Światowy Dzień walki z HIV/AIDS 2011 powinien stanowić nową okazję do promocji powszechnego dostępu do terapii osób zakażonych, położenia kresu przekazywaniu wirusa z matki na dziecko, a także do nauczania stylów życia, które do seksualności podchodzą w sposób prawidłowy i odpowiedzialny. Jest to też moment właściwy do ponownego podjęcia walki z przesądami społecznymi oraz do potwierdzenia bliskości moralnej, duchowej i, na ile to możliwe, bliskości materialnej względem zarażonych i ich rodzin.

Taką bliskość okazuje od dłuższego czasu nasza Papieska Rada, czego szczególnym wyrazem było Sympozjum zorganizowane w maju b.r. na temat: Troska o osobę w centrum prewencji i leczenia choroby HIV-AIDS. W ciągu dwudniowych obrad ukazano jak wiele można i powinno się zrobić na polu walki z pandemią oraz na rzecz pomocy narodom najbardziej nią dotkniętym, należącym w większości do Afryki Subsaharyjskiej.

Chociaż wspólnota międzynarodowa już ponad dwadzieścia lat temu rozpoczęła aktywne działania, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia, szacuje się, że wciąż niestety każdego roku umiera na AIDS milion osiemset osób. Są to ludzie, którzy mogliby prowadzić normalne życie, gdyby tylko mieli dostęp do odpowiedniej terapii farmakologicznej, znanej jako antyretrowirusowa.

Nie można dłużej usprawiedliwiać przypadków śmierci, podobnie jak bólu najbliższych, ubożenia rodzin, wzrostu ich marginalizacji społecznej i cierpienia osieroconych dzieci, często w bardzo młodym wieku. Tak samo nie można usprawiedliwiać sytuacji przenoszenia wirusa z matki na dziecko, które często staje się ofiarą, zanim jeszcze zacznie dostrzegać kontury otaczającego je świata.

Jeśli nieodwołalne jest rozszerzenie dostępu do terapii dla wszystkich narodów i grup społecznych, to z drugiej strony wciąż konieczna jest formacja i edukacja wszystkich, a w szczególności nowych pokoleń, do przeżywania seksualności, które bazuje na „antropologii zakorzenionej w prawie naturalnym i oświeconej przez Słowo Boże”. Kościół przez swoje nauczanie wzywa do stylu życia opartego na abstynencji i wierności małżeńskiej oraz do odrzucenia rozwiązłości seksualnej, gdyż, jak podkreśla się w Posynodalnej Adhortacji Apostolskiej Africae Munus, wszystko to wiąże się z kwestią „integralnego rozwoju”, do jakiego mają prawo osoby i wspólnoty.

Wzywając ponownie do zaangażowania i solidarności na rzecz wszystkich ofiar HIV-AIDS, dotkniętych chorobą w sposób bezpośredni lub pośrednio, w jedności duchowej z Ojcem Świętym, pragniemy podziękować wszystkim, którzy od wielu lat otaczają je opieką. Mam tu na myśli instytucje i wszystkie podmioty sektora służby zdrowia, szczególnie związane z AIDS oraz wolontariuszy, którzy wykonują „ważną i wspaniałą pracę”. Bez wątpienia zasługują oni na wsparcie w ich działaniach, które powinny być wolne od jakichkolwiek nacisków i uzależnień ideologicznych ze strony organizacji i sponsorów międzynarodowych.

Pragniemy w końcu wyrazić naszą solidarność wobec osób zarażonych wirusem HIV i ich bliskich, jak też wobec wszystkich pracowników służby zdrowia, którzy, narażając się na ryzyko zakażenia, nie wahają się podejmować wszelkich możliwych działań medycznych z poszanowaniem osobowości i godności chorych na AIDS.


Abp Zygmunt Zimowski
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych