Powstają kaplice wieczystej adoracji

W Czechowicach-Dziedzicach zainaugurowano pierwszą w diecezji bielsko-żywieckiej Kaplicę Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Uroczystość, która odbyła się w dniu liturgicznego święta Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, miała charakter historyczny i wyjątkowy na duchowej mapie regionu. To również pierwsza tego typu kaplica w dekanacie czechowickim, dostępna dla wiernych nieprzerwanie, 24 godziny na dobę – „aż do końca świata”, jak podkreślono podczas liturgii. Po Eucharystii odbyło się uroczyste przeniesienie Najświętszego Sakramentu do nowego miejsca modlitwy, przygotowanego na nieprzerwaną –24 godziny na dobę – adorację.

Nowo powstała kaplica znajduje się przy parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych. Jej otwarcie poprzedziły dwa spotkania przygotowawcze – najpierw robocze z koordynatorami dzieła adoracji, a następnie z osobami, które zadeklarowały stałe godziny modlitwy.

Na patrona kaplicy wybrano błogosławionego Carla Acutisa – młodego Włocha, który zyskał miano „Bożego influencera”.

Mszy św. inaugurującej przewodniczył biskup Roman Pindel, który w homilii podkreślił wyjątkowość chwili zarówno dla parafii, jak i całego dekanatu. „Choć jedna osoba trwać będzie przed Jezusem w każdym dniu tygodnia, niezależnie od pogody, wydarzeń w świecie, kataklizmu czy wojny” – mówił. Dodał, że nie sposób określić, jak długo potrwa ta forma modlitwy. „Być może aż do końca świata” – zauważył. Przypomniał, że w chwili ostatecznego przyjścia Chrystusa adoracja eucharystyczna ustanie, bo zbawieni „oglądać będą Boga twarzą w twarz”.

Biskup przypomniał, że na terenie diecezji bielsko-żywieckiej istnieje miejsce, gdzie adoracja trwa nieprzerwanie od ponad 115 lat – w kaplicy sióstr klarysek od Wieczystej Adoracji w Kętach. Adoracja rozpoczęła się tam 6 lutego 1910 r. z inicjatywy bpa Anatola Nowaka, a w 1999 r. została podniesiona przez bpa Tadeusza Rakoczego do rangi lokalnego sanktuarium. „Siostry trwały na modlitwie nawet w czasie wojen i przechodzenia frontu” – zaznaczył.

Poinformował, że parafia korzystała z doświadczenia fundacji Adoremus te Christe w organizacji stałej adoracji. Podkreślił, że otwarcie kaplicy właśnie w uroczystość Niepokalanego Poczęcia wpisuje to dzieło w tajemnicę początków odkupienia.

Wskazał, że każdy, kto wchodzi do kaplicy, powinien zacząć modlitwę od uświadomienia sobie własnej godności dziecka Bożego i łaski zaproszenia na spotkanie z Jezusem obecnym w Eucharystii. Zasugerował, by adorujący prosili Pana, aby to On mówił do ich serca przez słowo Boże: „Zobaczmy, co Jezus mówi do nas przez ten właśnie tekst. Co obiecuje? Do czego zaprasza? Ku czemu pociąga?”.

Biskup przypomniał, że wierni będą przychodzić do kaplicy ze sprawami własnymi i swoich rodzin, ale nie powinni zapominać o modlitwie za wspólnotę parafialną, kapłanów, miasto, o powołania kapłańskie i zakonne, za chorych, zniewolonych oraz za Kościół i ojczyznę.

Na zakończenie podkreślił: „Przede wszystkim jednak trwajmy przed Panem: czujni, otwarci na Jego natchnienia, wsłuchani w Jego głos, nasycający się Jego miłością i dziękujący, że wybrał nas do swojej przyjaźni i obdarzył zaufaniem”.

Po Mszy św. Najświętszy Sakrament został przeniesiony w uroczystej procesji – z krzyżem, asystą liturgiczną, kapłanami i biskupem – do nowej kaplicy. Wcześniej zebrani odmówili Litanię do Najświętszego Sakramentu i wspólnie zaśpiewali hymn „Sław, języku, tajemnicę”, który w XIII wieku ułożył św. Tomasz z Akwinu. Po wystawieniu Najświętszego Sakramentu biskup jako pierwszy zatrzymał się na chwilę adoracji.

Uroczystość miała przełomowy charakter dla parafii, dekanatu i całej diecezji. Nowo otwarta Kaplica Wieczystej Adoracji – pierwsza całodobowa kaplica dostępna dla wszystkich wiernych – ma być miejscem duchowej jedności, modlitwy i nieustannej obecności Chrystusa, które odtąd pozostaje otwarte „dniem i nocą” dla każdego, kto pragnie stanąć przed Jezusem w Najświętszym Sakramencie.

***

W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny abp Józef Guzdek poświęcił w kościele św. Antoniego w Sokółce kaplicę wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu. Od tej chwili przez całą dobę trwa tam modlitwa przed Jezusem Eucharystycznym – o każdej porze dnia i nocy ktoś z wiernych czuwa w skupieniu i modlitwie.

W homilii abp Guzdek podkreślił, że inicjatywa utworzenia kaplicy wieczystej adoracji wyrosła z wiary i miłości wobec Chrystusa, który jako pierwszy wychodzi naprzeciw człowiekowi. Nawiązując do obchodzonej tego dnia tajemnicy Niepokalanego Poczęcia, wskazał, że Bóg zawsze puka do ludzkiego serca. Zaznaczył, że także historia parafii w Sokółce nosi znamię takiego Bożego „pukania” – szczególnie poprzez wydarzenie z października 2008 r., kiedy to w niezwykły sposób została przypomniana prawdziwa obecność Jezusa w Eucharystii.

Hierarcha zwrócił uwagę, że adoracja jest miejscem duchowego umocnienia. Przywołując biblijny obraz uczniów na Górze Tabor, wyjaśnił, że trwanie przed Najświętszym Sakramentem daje siłę w trudnościach i uczy pokoju serca. „Przychodzimy, aby patrzeć na Jezusa i pozwalamy, by Jego światło dotknęło naszego wnętrza” – mówił. W tym świetle, jak dodał, rodzi się pokój, którego świat dać nie może.

Metropolita przypomniał również scenę z Getsemani. Jezus, prosząc Apostołów o czuwanie, zwrócił się do nich słowami, które pozostają aktualne dla każdego wierzącego: „Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?”. „Wielu z was odpowiedziało na to pytanie z miłością” – zauważył. „Wasze «tak», wyrażone w decyzji o wieczystej adoracji, jest piękną odpowiedzią Zbawicielowi” – dodał.

Abp Guzdek prosił, by wierni trwający na adoracji pamiętali o wszystkich, którzy oddalili się od Boga i przeżywają duchowe zagubienie czy cierpienie. Zachęcał, by przynosili przed Jezusa imiona swoich bliskich oraz tych, którzy najbardziej potrzebują światła. Przypomniał także słowa św. Jana Pawła II, że Kościół żyje dzięki Eucharystii, a czas ofiarowany Chrystusowi nigdy nie jest czasem straconym.

Metropolita odwołał się również do prostej definicji adoracji, którą pozostawił św. Jan Vianney: „Ja patrzę na Niego, a On patrzy na mnie”. Wskazał, że nie chodzi tu o wiele słów, lecz o obecność i otwartość serca. „Przekonujcie innych: Przyjdź. Usiądź. Popatrz. Pozwól Jezusowi działać” – prosił.

Na zakończenie arcybiskup wyraził wdzięczność parafianom za podjęcie dzieła adoracji, a Fundacji Adoramus Te Christe – za zaangażowanie w przygotowanie kaplicy. „Niech stanie się ona duchowym sercem tej wspólnoty” – powiedział. Prosił również o wytrwałość i wzajemną zachętę, zwłaszcza wobec tych, którzy obawiają się modlitwy lub twierdzą, że „to nie dla nich”.

Po homilii miało miejsce uroczyste poświęcenie nowej kaplicy adoracji. Wypełniający ją wierni trwali chwilę w cichej modlitwie, powierzając Chrystusowi swoje rodziny, parafię i wszystkie intencje.

Na zakończenie liturgii abp Guzdek zawierzył miejsce adoracji i całą wspólnotę Jezusowi Eucharystycznemu oraz Maryi Niepokalanie Poczętej, prosząc o światło i pokój dla każdego, kto tu przyjdzie. Wraz z poświęceniem kaplicy rozpoczęła się całodobowa modlitwa, która od tej chwili staje się rytmem życia parafii św. Antoniego w Sokółce.