Centralnym obchodem Roku Życia Konsekrowanego w diecezji płockiej, była Msza św. pod przewodnictwem abp. Celestino Migliore w katedrze i spotkanie z zakonnicami i zakonnikami Kościoła Płockiego.
To co wyróżnia Wynagrodzicielki spośród innych instytutów życia konsekrowanego to właśnie powierzony nam charyzmat wynagradzania – za swoje grzechy i za grzechy innych- takimi sposobami jakie dyktuje nam serce, zawsze jednak w łączności ze wspólnotą Kościoła.
Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego wydała 4 czerwca list poświęcony tożsamości instytutów świeckich w Kościele. Publikujemy polskie tłumaczenie tego listu.
List pasterski Biskupa sandomierskiego
O realizację swojego powołania starała się przez siedem lat. Od 2005 roku jest dziewicą konsekrowaną.
Spotkasz je nad Biblią i w otoczeniu wnucząt, przed Najświętszym Sakramentem i przy pieczeniu sernika. Zdobią kwiatami ołtarz, organizują koncerty, z pasją studiują. Mamy, babcie, teściowe i… osoby konsekrowane.
Warto rozejrzeć się wokół siebie: jak często spotyka się ludzi szczęśliwych? Ludzi, którzy dziś wybraliby tak samo, jak przed laty? Ludzi, którzy zdecydowali się na konkretną drogę i widać, że się na niej spełniają?
Góra Św. Anny była i jest nadal dla śląskiego ludu tym, czym Jasna Góra dla wszystkich Polaków: symbolem wiary i przetrwania, własnej tożsamości, a także zachowania tradycji i mowy przodków. To także symbol współistnienia obok siebie dwóch narodów: niemieckiego i polskiego.
Widok osoby w zakonnym habicie jest dla wielu z nas znakiem, iż Pan Bóg porwał ją za sobą i to było tak silne, że zechciała zostawić wszystko dla Niego. Jednak życie „na całego” dla Boga jest możliwe również poza murami klasztoru.
Ta postać nie pasuje do łzawych, cukierkowych żywotów świętych.