Pracował na rzecz jedności podzielonego przez schizmę Kościoła. Szła za nim sława wielkich cudów.
Św. Wincenty Ferrerius urodził się w 1350 r. w Walencji na terenie Hiszpanii. Mając 17 lat wstąpił do dominikanów. Studiował w Walencji, w Barcelonie i w Leridzie. Otrzymał święcenia kapłańskie w wieku 25 lat. Najpierw nauczał filozofii i teologii, potem poświęcił się głoszeniu Ewangelii. Szybko zasłynął jako znakomity kaznodzieja.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
"Uczyniłem to w postawie, w jakiej stoję przy grobie każdego człowieka".
W przeszłości kościół często bywał zamknięty. Teraz pozostaje otwarty przez cały dzień.
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.