Mimo coraz bardziej napiętej sytuacji w Syrii trapistki chcą pozostać blisko tamtejszej ludności. Zgodnie z regułą swego zakonu żyją one w niewielkim klasztorze oddalonym od dużych skupisk ludności, zajmują się pracą fizyczną i uprawą ziemi.
Siostry nieustannie starają się też nawiązywać kontakt z miejscową ludnością, wchodzić z nią w dialog i służyć jej pomocą.
Mieszkańcy są bardzo wdzięczni, że mimo narastających trudności siostry nie wyjechały. Zwłaszcza, że chrześcijanie stanowią w tym regionie bardzo nieliczną grupę, w większości mieszkają tam bowiem muzułmanie, głównie szyici.
„Nasza reguła uznaje, że powinnyśmy nawiązywać relacje z tymi, wśród których żyjemy. Próbujemy więc przeciwdziałać wzmagającej się wrogości między ludźmi różnych religii i grup etnicznych” – mówi jedna z zakonnic.
Przypomina, że jeszcze dwa lata temu wszyscy żyli tu w zgodzie bez względu na różnicę przekonań. Rebelia zniszczyła jednak tę harmonię i ludzie stracili do siebie zaufanie. „Zobaczymy, co się wydarzy, chcemy tu pozostać. Na wzór trapistów zamordowanych w Tibhirine, którzy z powodu głębokiej więzi z tamtejszą ludnością nie opuścili Algierii mimo gróźb ze strony muzułmańskich fundamentalistów” – podkreśla włoska siostra trapistka.
Odnotowano ofiary śmiertelne, ale konkretne liczby nie są jeszcze znane.
Biskup zachęca proboszczów do proponowania osobom świeckim tego rodzaju posługi.
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.