W tym wszystkim najbardziej kuriozalny jest fakt, że Franciszek sam zachęcał bezdomnych do koczowania pod arkadami. Oni to zaproszenie chętnie przyjęli, z wiadomym skutkiem, jakim było brudzenie, i np. sikanie na arkady. W końcu żandarmeria musiała oczywiście zareagować i bezdomnych wyeksmitować. Czyli niekonsekwencja goni niekonsekwencję. Wszystko w imię szczytnych haseł typu "miłosierdzie". Kiedyś władze Kościoła kierowały się mądrością wieków, a dzisiaj żądzą hasła, często lewackie, pozory i emocje. Teologia, eklezjologia, etyka, ... poszły w kąt. Tak to dzisiaj wygląda w Watykanie - niestety!

To jest bardzo ciekawe i charakterystyczne zdarzenie, więc warto mu się przyjrzeć. Najpierw Franciszek zaprosił bezdomnych w imię "miłosierdzia", co media z radością odtrąbiły. Potem oczywiście bezdomni zaczęli się zachowywać jak to zwykle bezdomni, nie szanując miejsca, i np. sikają na kolumnadę.

Z czasem zauważono rzecz oczywistą, że zachowanie bezdomnych i ich typowy sposób życia kłóci się ze świętym charakterem miejsca, że odstrasza pielgrzymów. Więc wkroczyła żandarmeria, i już bez "miłosierdzia' i fanfar prasowych, bezdomnych usunęła.


Dokładnie tak samo byłoby z "uchodźcami", gdyby Franciszek zaprosił ich do domu św. Marty, gdzie mieszka - czego niestety nie zrobił. Po pierwszej próbie zamachu na niego, imigranci zostaliby usunięci i to za zgodą Franciszka, a nawet znacznie wcześniej, bo by szybko zauważył, że z nimi na co dzień żyć naprawdę trudno.

Proponowałbym więc tym naszym biskupom, którzy są za sprowadzaniem muzułmanów, żeby, zanim sformułują kolejny apel, przyjęli do swojego mieszkania paru muzułmanów, najlepiej z Maroka albo Somalii i spróbowali z nimi przeżyć przynajmniej rok lub dwa. Po tym czasie zobaczymy, czy zachcą ich dalej trzymać, czy może jednak powrócą do nauczania Kościoła o Ordo Cartitis. Wtedy też porozmawiamy.