Ad. 1 Msza jest przede wszystkim ofiarą. To nie tylko Wieczernik, jak by chcieli protestanci, ale też Kalwaria. Stąd też akcentowanie stołu, biesiady, a umniejszanie aspektu ofiary jest błędem. Dlatego też radosne plumkanie na gitarce i hasanie dookoła stołu p.o. ołtarza jest co najmniej niestosowne (Pod krzyżem nie plumkano ani nie tańczono, ani nie klaskano. Jesli ktokolwiek się radował, nie byli to uczniowie Jezusa). Podobnie jak wiele innych praktyk, z których niektóre nawet zostały ujęte w oficjalne zalecenia. A pański cytat? Pozwolę sobie zaakcentować inne słowa:
„Pokornie Cię błagamy, wszechmogący Boże, rozkaż, by ręce świętego Anioła Twego zaniosły tę Ofiarę na niebiański Twój ołtarz, przed oblicze Boskiego Majestatu Twego, abyśmy wszyscy, tego ołtarza uczestnicy, pożywając przenajświętsze + Ciało i Krew + Syna Twego, otrzymali z niebios pełnię błogosławieństwa i łaski. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego".

--
Ad 2. W Polsce jeszcze klęczą. We Francji jeśli ktoś klęka, to łapią pod pachy i podnoszą, myśląc, że ktoś zasłabł. W wielu krajach się stoi. A są tacy, co siedzą – sama widziałam kilka takich osób na nowej Mszy w Anglii. Liturgie Neokatechumenatu to temat na osobną rozprawę. Przyklękanie albo inny gest czci jest wyraźnie wymieniany w instrukcjach, ale cóż z tego – w mojej i okolicznych parafiach nie wykonuje tego prawie nikt(jeszcze z 10 lat temu robiła to większość, ale cóż – postęp i olewactwo). Mało tego – niektórzy kapłani wyśmiewają pobożność wiernych, którzy jeszcze przyklękają(czytałam kiedyś wywiad z księdzem, który „pouczał” wiernych, żeby nie klękać, bo to zakłóca kolejkę i opóźnia rozdawanie Komunii, a w ogóle to stajemy w godności dzieci Bożych i klękać nie trzeba-jak uda mi się namierzyć to zalinkuję). O niechęci do chcących przyjmować Komunię na klęcząco świadczą doniesienia osób, które doświadczyły szykan jak ostentacyjne ignorowanie przez komunikującego, odmowa udzielenia Komunii, żądanie wstania, narzucanie postawy stojącej(rozporządzenie biskupie w USA, nota bene podważone przez Watykan). W wielu parafiach zaniechano procesji Bożego Ciała czy adoracji NS.(w Polsce jeszcze nie). Oczywiście są chlubne, acz nieliczne, wyjątki.

--
Ad 3. Jaka zasada jedności? Rozumiem, że to ma być zasada  jedności wiary. Bo to na wierze jest oparta jedność wspólnoty zgromadzonej na Mszy. Lex orandi-lex credendi. Postawa jest wyrazem naszej wiary, to przede wszystkim wiara, nie postawa, nas łączy. Zresztą jak najbardziej jestem za jednością postaw – wszyscy powinni klękać do Komunii, chyba, że im stan zdrowia nie pozwala. (Nawet u „lefebrystów” są osoby, które przyjmować na klęcząco nie mogą, więc przyjmują na stojąco i nikt im z tego powodu Komunii nie odmawia – ale nie uwierzę, że na NOM wszyscy wierni dostają choroby kolan). I chyba mało kto klęka „na przekór”. Jeśli już, to żeby dać dobry przykład. Ale przede wszystkim pragnienie przyjęcia takiej postawy jest wynikiem głębokiej wiary, że oto stajemy przed Panem naszym, Jezusem Chrystusem.

Bajdurzenie typu” stoimy w godności dzieci Bożych” nie ma sensu. To Pan Bóg może nas podnieść, a nie my sami wywyższamy się jakbyśmy wierzyli, że możemy być Mu równi.

---
Ad 4. Oczywiście, jak wiadomo większość kościołów to katedry ;-) W starych katedrach owszem, tak bywa już od dawna, ale wtedy tabernakulum znajduje się w kaplicy, która nie przypomina komórki na węgiel, ale jest prawdziwą, godna kaplicą bardziej przypominającą mały kościółek, której nie sposób przegapić i gdzie od razu wiadomo, że jest to miejsce szczególne. W tych mi znanych jest też ołtarz.

To co mamy w posoborowiu to insza inszość. Akurat niedawno byłam w okrągłym, nowym kościele w Anglii. Niestety, dopiero po Mszy zauważyłam, że siedziałam tyłem do tabernakulum, bo wejście do zatoczki pełniącej obowiązki kaplicy adoracji było nieźle zamaskowane jakimś roll-upem. Nikt nie oddawał należnej czci Najświętszemu Sakramentowi, ani jedna osoba wychodząc z kościoła i mijając NS tego nie zrobiła. W kaplicy zastałam tylko jedną panią –na oko Filipinkę – która się tam modliła. W miejscu najbardziej eksponowanym w tym kościele, gdzie normalnie jest ołtarz i tabernakulum siedział sobie zespół muzyczny. Na Mszy było może ze 60 osób, a mimo to Komunii pod dwiema postaciami udzielało 8 świeckich szafarzy i szafarek. Biorąc pod uwagę całość(architektura, wystrój, zachowanie kapłana i wiernych) czułam się jak w zborze.
Btw, Katechizm Kościoła Katolickiego w artykule 1183 nakazuje:
„Tabernakulum powinno być umieszczone "w kościele... w najbardziej godnym miejscu, z największą czcią" (Paweł VI, enc. Mysterium fidei). Godna forma, właściwe umieszczenie i zabezpieczenie tabernakulum (Por. Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 128) powinny sprzyjać adoracji Pana, rzeczywiście obecnego w Najświętszym Sakramencie ołtarza.

Paweł VI w 1965 r. w encyklice Mysterium Fidei napisał:

"Ponadto niech [wierni] nie zaniedbują w ciągu dnia nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, który należy przechowywać w kościołach wedle przepisów liturgicznych w miejscu najdostojniejszym i z największą czcią, jako że jest ono dowodem wdzięczności, poręką miłości i obowiązkiem należnej czci względem Chrystusa Pana w tymże Sakramencie obecnego.

Czyż jest w katolickiej świątyni miejsce dostojniejsze niż w centrum?

„Odłączenie tabernakulum od ołtarza, to rozdzielenie dwóch rzeczy, które przez swe pochodzenie i naturę winny pozostać zjednoczone” (Pius XII, Przemówienie na Międzynarodowym Kongresie Liturgicznym, Asyż-Rzym, 18-23 września 1956 r.)
---
Dzisiejsza praktyka, że odprawia się Mszę ignorując Pana Jezusa w tabernakulum a potem przed Komunią idzie się do niego po Ciało Chrystusa by Go udzielać wiernym jest kuriozalna. To co – do momentu Komunii przed tabernakulum nie klękamy, bo stół jest ważniejszy, a potem nagle NS materializuje się w nim, bo trzeba więcej komunikantów?

---

Odprawianie Mszy przodem do wiernych motywowane otwarciem na wiernych itp to bezsens. Kiedyś owszem, zdarzało się, że kapłan stał przodem do wiernych. Było to uzasadnione orientacją ołtarza. Kapłan był bowiem zwrócony ku Wschodowi. Co ciekawe, podczas Kanonu zdarzało się, że kapłan odwracał się do wiernych, a oni... odwracali się tyłem do niego, bo wszyscy razem kierowali się ku Wschodowi. Nie ma to nic wspólnego z dzisiejszą sytuacją, kiedy ołtarze odwrócono do wiernych mimo że Sobór nic o czymś takim nie mówił. Nawet konserwatywni luteranie czy anglikanie mają ołtarze gdzie pastor modli się "tyłem do wiernych".