Muszę przyznać, że abp Joao Braz de Aviz nie ma do końca racji w temacie odsuwania starszych zakonników od reszty wspólnoty. Nie mam może wglądu w każdą wspólnotę zakonną, ale z opowiadań moich przyjaciół franciszkanów wynika, że właśnie ta kwestia, była dla nich jedną z ważniejszych przy wyborze, czy zostać kapłanem diecezjalnym, czy bratem/ojcem zakonnym. Mianowicie starsi bracia żyją do końca swoich dni we wspólnocie, są otoczeni opieką i modlitwą współbraci, nie ma sytuacji, że brat jest sam (minimum dwóch na parafii). Jeden brat opowiadał mi jak wraz z innymi współbraćmi czuwał przy umierającym zakonniku. Nie chciał zostać kapłanem diecezjalnym, bo obawiał się, że zostanie sam na starość (jeżeli nie będzie miał własnego mieszkania, to zamieszka w domu księży emerytów, a tam to już tylko pielęgniarki mu zostaną).