Jan Paweł II to imię dzwonu. Słowiański papież nie pojechał do Rosji, choć bardzo tego chciał. Pojedzie więc tam dzwon, dar polskich katolików dla katolików z Syberii.

Dzwon ten zostanie odlany w ludwisarni państwa Felczyńskich w Przemyślu. Zostaną na nim umieszczone napisy w językach rosyjskim i polskim. – Na początek postawimy go na posadzce nowego kościoła, żeby każdy mógł go dotknąć, przeczytać, co jest na nim napisane, i usłyszeć go, tak z bliska – zapowiada ks. Jarosław Mitrzak, syberyjski proboszcz i Polak rodem z Siedlec.

Pewnie nie wszyscy parafianie przyjdą na powitanie dzwonu o imieniu polskiego papieża, bo np. pochodzący z miasta Nadym mają do centrum swojej parafii, czyli do Surgutu, 1200 kilometrów. Parafianie z Salekhardu za kołem podbiegunowym mają jeszcze dalej, bo około 1400 kilometrów. Ci ludzie nie mieliby żadnej możliwości uczestniczenia we Mszy św. i przyjmowania sakramentów, gdyby nie to, że jeździ do nich ksiądz Jarek. W niektóre miejsca samochodem można dotrzeć tylko zimą, np. do Salekhardu, kiedy rzeki i bagna zamarzną na kość.

Nie prowadzą tam bowiem żadne drogi, a jedynie „zimniki”, czyli szlaki wyrównane z grubsza przez buldożer. Latem pozostaje samolot, ale przedtem trzeba przejechać autem 800 kilometrów w przeciwnym kierunku na lotnisko... A wszystko to dla 15 katolików żyjących w Salekhardzie. Czy warto marnować na to czas i pieniądze? – Chrystus umarł za każdego człowieka indywidualnie, a nie za jakąś zbiorowość – odpowiada ks. Jarosław.