Stoisz w kościele i widzisz, że posadzka jest pochyła. – Nie jest pochyła, to ściany są krzywe. Trudno uwierzyć, prawda? Dla tych, którzy nie wierzą, mamy poziomicę – uśmiecha się nasza przewodniczka Tereza Ondruszova, wskazując stojący pod ścianą przyrząd. – To złudzenie optyczne. Kiedy wchodzimy do wnętrza, nasz mózg orientuje się według ścian, ewentualnie według sufitu, ale nie według podłogi – wyjaśnia.

Przedziwne uczucie. Wiesz, jak jest, ale w tym kościele twój mózg tego nie zaakceptuje. Tym bardziej że obrazy wiszące na ścianach dopasowano do krzywizn elementów architektonicznych. I tylko dziwisz się, dlaczego wieczna lampka krzywo zwisa z sufitu.