Drukuj
Kim jesteśmy?
publikacja 19.07.2007 12:29
Mieszkamy w miastach i w wioskach. Pochodzimy z różnych środowisk i narodów. Nie zrywamy więzów z naszym środowiskiem. Nie ujawniamy naszej przynależności do instytutu świeckiego (często nawet najbliższa rodzina o tym nie wie). Choć nie prowadzimy życia wspólnego, tworzymy autentyczną wspólnotę. Spotykamy się systematycznie.
Razem się modlimy i odczytujemy nasze życie w świetle Ewangelii i charyzmatu danego instytutu. Zacieśniamy nasze siostrzane (i braterskie) więzy. Dążymy do tego, by przepoić miłością Bożą siebie, bliźnich i świat. Chcemy żyć Ewangelią na co dzień w duchu ubóstwa, pełnić wolę Bożą, żyć sakramentami i modlitwą. Świadczyć o Chrystusie tam, gdzie żyjemy i pracujemy. Składamy śluby lub przyrzeczenia: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, które pełnimy pozostając w świecie.
Na całym świecie istnieje ponad 190 instytutów świeckich, które skupiają około 90tyś. członków. W Polsce żyje około 1000 osób w ponad 20 instytutach świeckich, różniących się duchowością i zadaniami. Jednym z nich jest Instytut Świecki Misjonarek Chrystusa. Charakteryzuje się tym, że według słów św. Teresy od Dzieciątka Jezus: „Najwięcej modlitwy potrzebują kapłani”, modli się o nowe powołania i świętość kapłanów, składa ofiary duchowe i materialne jako pomoc misjom i misjonarzom.
| Instytuty świeckie - wspólnoty zatwierdzone przez Stolicę Apostolską lub biskupa diecezjalnego. Złożone z osób świeckich lub duchownych, które w świecie - a nie w formie życia zakonnego - realizują swoje powołanie, przez tak zwane rady ewangeliczne. Swym charakterem nawiązują do istniejącej już w początkach dziejów Kościoła praktyki posługiwania się radami ewangelicznymi w swoich środowiskach. W starożytności wyrazem takiej pobożności byli asceci i dziewice. W średniowieczu pojawia się instytucja oblatów świeckich i zakonów trzecich. Konsekracja członków polega na całkowitym poświęceniu się Bogu. Jego wyrazem jest czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Osoby zaangażowane muszą wypracować w sobie właściwy stosunek do dóbr materialnych, płciowości i wolności osobistej. Jedną z cech instytutów jest ich świeckość. Należący do instytutów wykonują świeckie zawody. Pracują wśród ludzi z różnymi poglądami i starają się przez świadectwo swego życia oddziaływać na ich przekonania. Ich wspólnotowość wyraża się w jedności ducha i ideałów oraz w braterstwie podtrzymywanym przez regularne spotkania, wzajemną modlitwę, wymianę doświadczeń i informacji. |